Οι
ασφαλισμένοι και οι ασφαλισμένες που έχουν γεννηθεί μετά το 1961 (οι άνδρες)
και μεταξύ των ετών 1964 – 1969 (οι γυναίκες) που δεν συμπληρώνουν με?χρι το
2018 τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης ή και τα όρια ηλικίας θα υποχρεωθούν να
εργαστούν επιπλέον χρόνια ή να αναμένουν να συμπληρώσουν το 62ο και το 67ο έτος
προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν. Οι παραπάνω κατηγορίες μαζί με τους 40άρηδες
(για τους οποίους θα προβλέπεται δυνατότητα συνταξιοδότησης με 20 κατ’
ελάχιστον έτη αντί των 15 σε ηλικία 67 ετών) θίγονται από τις παρεμβάσεις στο
Ασφαλιστικό που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Με
τα νέα μέτρα εξισώνονται συνταξιοδοτικά οι ασφαλισμένοι από την 1/1/1993 με
όσους και όσες ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά μεταξύ των ετών 1983-1992, ενώ
«διασώζονται» εκείνοι που έχουν ήδη θεμελιώσει ή θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό
δικαίωμα έως τα τέλη του 2018.
παράδειγμα, ασφαλισμένη μητέρα ανηλίκου που το 2010 είχε συμπληρώσει 5.500
ημέρες ασφάλισης (18 έτη + 3 μήνες) και υπολόγιζε ότι θα συνταξιοδοτηθεί μόλις
συμπληρώσει τα 50 (για μειωμένη) ή τα 55 (για πλήρη σύνταξη) δεν θα μπορεί να
συνταξιοδοτηθεί πριν από τα 62 (για μειωμένη) ή τα 67 (για πλήρη).
εργαζόμενος πριν από το 1983 που έχει κενά ασφάλισης και δεν συμπληρώνει την
35ετία έως τα τέλη του 2018 θα υποχρεωθεί να συνταξιοδοτηθεί στα 62 ή στα 67.
Στα μέτρα που η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί, δεν περιλαμβάνεται, παρά τις
αντιρρήσεις της τρόικας, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων. Και
αυτό μπροστά στον κίνδυνο των άμεσων μαζικών συνταξιοδοτήσεων 150.000
εργαζομένων που έχουν θεμελιωμένα δικαιώματα και του «ανοίγματος» νέας «μαύρης
τρύπας» στα Ταμεία και στο Δημόσιο ύψους 1,6 δισ. ευρώ, όπως αποκάλυψε η
«Ημερησία» το Σάββατο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ωστόσο, παραμένει στο τραπέζι η
μείωση των συντάξεων για τους άλλους 100.00 – 120.000 που έχουν «κλειδώσει» τις
προϋποθέσεις να συνταξιοδοτηθούν έως το 2018, αλλά δεν έχουν τα απαιτούμενα
ηλικιακά όρια. Τα 4 βασικά μέτρα προβλέπουν:
όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά το 2018 με την προσθήκη 2 ετών
από την 1/1/2019 και 4 ετών από την 1/1/2020 έτσι ώστε την 1/1/2021 να ισχύει
για όλους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (οικοδόμους, εργαζόμενους σε στοές, άτομα
με ειδικές ανάγκες κ.ά.) το 62ο έτος για μειωμένη και το 67ο για πλήρη σύνταξη.
Μετά τις αυξήσεις των ορίων που ήδη έχουν επιβληθεί με την προσθήκη 2-12 ετών
για όσους θεμελιώνουν από την 1/1/2013 συνταξιοδοτικό δικαίωμα, στους
υπόλοιπους «παλαιούς» ασφαλισμένους δίνεται περίοδος χάριτος τεσσάρων ετών.
βασική συνταξη στα 20 έτη, από τα 15 για όσους έχουν γεννηθεί από το 1975 και
μετά. Με αυτή τη ρύθμιση δεν θα διαψευστούν οι προσδοκίες των μεγαλύτερων σε
ηλικία που εκ των πραγμάτων αδυνατούν -λόγω και της υψηλής ανεργίας- να
επανενταχθούν στην αγορά εργασίας για να συμπληρώσουν τα επιπλέον έτη.
Παράλληλα, όπως ορίζει ο 3863/10, οι ασφαλιζόμενοι από την 1/1/2011 θα μπορούν
να λάβουν αναλογική σύνταξη, αν δεν θα συμπληρώνουν την 20ετία.
αυξήσεων στις καταβαλλόμενες σε συνάρτηση με την αύξηση του ΑΕΠ και του Δείκτη
Τιμών Καταναλωτή).
πρόβλεψη να ενταχθεί η σχετική παροχή στο πλαίσιο των κοινωνικών επιδομάτων και
στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
«Διασώζονται», εφόσον η τρόικα αποδεχτεί την κυβερνητική πρόταση, όσοι και όσες
έχουν ασφαλιστεί πριν από το 1983 και συμπληρώνουν τα απαιτούμενα όρια πριν από
το 2018.
Παραμένει στο τραπέζι η μείωση των συντάξεων για τους άλλους 100.00 – 120.000
που έχουν «κλειδώσει» τις προϋποθέσεις να συνταξιοδοτηθούν έως το 2018, αλλά
δεν έχουν τα απαιτούμενα ηλικιακά όρια.