Χρόνια τώρα, είναι στόχος της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και των Ελληνικών Κυβερνήσεων το
«άνοιγμα» του σχολείου στην «αγορά», στις εταιρείες και τους χορηγούς. Το
υπουργείο – παλιό και νέο – ξεκάθαρα ωθεί τις διευθύνσεις των σχολείων να
αγκαλιάσουν τις Μ.Κ.Ο και το μεγάλο κεφάλαιο (dole, cosmote, Νιάρχος κλπ)
και να τις βάλουν στα σχολεία με τη μάσκα του “φιλάνθρωπου”, για
να καλύψουν κενά που αφήνει το κράτος, στη σίτιση, στον εξοπλισμό, στη
θέρμανση, είτε στην υγειονομική περίθαλψη των μαθητών κτλ. Τελευταία
περιστατικό είναι η διαφημιστική εταιρεία «Care Direct» που «επισκέπτεται» τα δημοτικά σχολεία της περιοχής μας (με την άδεια και
του «αριστερού» υπουργείου) για να ενημερώσει τα κορίτσια των μεγάλων τάξεων (Ε
και ΣΤ) για την Έμμηνο ρύση».
για την «καλή» και «φιλάνθρωπη» εταιρεία μέσα στις σχολικές τάξεις.
φτιάχνει καταλόγους με ονόματα υποψήφιων πελατών – των μαθητών μας.
παίζουν το ρόλο του «πλασιέ».
γιατί να το κάνει αυτό η Care Direct, σας λέμε ότι είναι διαφημιστική
εταιρία και, όπως κάθε διαφημιστική εταιρεία, προσπαθεί να προωθήσει τα
προϊόντα της».
διαφόρων προγραμμάτων τα τελευταία χρόνια, μοναδικό στόχο έχουν την αύξηση της
κερδοφορίας τους, την “κοινωνική συνοχή”, τη μακροημέρευση του
συστήματος. Στοχεύουν να «αυγατίζουν» τα κέρδη τους. Να κάνουν το σχολείο
χώρο της πιο αποτελεσματικής και φτηνής διαφήμισης των πριοϊόντων τους. Και σ΄
αυτό τους διευκολύνει να αλλάξουν το χαρακτήρα του σχολείου.
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ;
διαλύεται ο ενιαίος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, εμπλέκονται άμεσα οι
επιχειρήσεις στα σχολεία με ότι αυτό συνεπάγεται για τις μορφωτικές
ανάγκες των παιδιών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών, προπαγανδίζονται τα
ιδεώδη του εκμεταλλευτικού συστήματος όπως αυτά της επιχειρηματικότητας, της
ανταγωνιστικότητας κτλ.
με ημερομηνία λήξης, διασπούν το ενιαίο της εκπαίδευσης και βοηθούν στην
κατηγοριοποίηση μαθητών και σχολείων. Το μόνο που παρέχουν είναι δεξιότητες για
να φτιάξουν τον αυριανό ευέλικτο απασχολήσιμο νέο που θα περιπλανιέται μεταξύ
ανεργίας και ημιαπασχόλησης.
του δασκάλου δεν είναι να παριστάνει τον ενδιάμεσο μεταξύ της όποιας
εταιρείας και των παιδιών, μοιράζοντας προϊόντα της (μπανάνες dole,
τσάντες ΤΤ, σοκολάτες kinder παλιότερα κτλ), ούτε και να δέχεται υλικό – εξοπλισμό
από ιδιώτες για την κάλυψη αναγκών του σχολείου ή να τα πληρώνει ο σύλλογος
γονέων αλλά μαζί με τους γονείς να διεκδικεί ότι χρειάζεται
για την καλύτερη λειτουργία του από τους αρμόδιους φορείς (δήμοι-υπουργείο).
και εξάρτησης του άνεργου. Νέες ελαστικές σχέσεις εργασίας (πεντάμηνα,
ωφελούμενοι, κλπ). Το κράτος απαλλάσσεται των ευθυνών του κι έτσι ανοίγει ο
δρόμος για τη δράση του ιδιωτικού κεφαλαίου. Μεταφέρεται το κέντρο βάρους της
λαϊκής συνείδησης στην έλλειψη
“εθελοντικής προσφοράς” του καθενός, στις καλές εταιρείες που
“βοηθούν” τη λειτουργία των σχολείων στους ηθικούς καπιταλιστές
με ανθρώπινο πρόσωπο.
σήμερα, το επόμενο διάστημα το φαινόμενο αυτό (της αναζήτησης εταιρείας – χορηγού
για να χρηματοδοτήσει το σχολείο αλλάζοντας και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης)
θα πάρει μεγάλες διαστάσεις αφού τα εναπομείναντα διαθέσιμα στα ταμεία των
σχολικών επιτροπών και των δήμων θα έχουν κάνει φτερά. Πέρα από την ΥΠΟ
χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών τα τελευταία χρόνια, που ήδη πολλά σχολεία
αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο να πληρώσουν ρεύμα , νερό, τηλέφωνο, φρόντισε
και η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με πράξη νομοθετικού
περιεχομένου να βάλει χέρι στα χρήματα που προορίζονταν για τις ανάγκες των
σχολείων, χρησιμοποιώντας τα για να πληρωθεί ένα χρέος που δεν είναι του λαού ,
που δεν δημιούργησαν οι εργαζόμενοι.
“ευγενική χορηγία” κανενός φιλάνθρωπου επιχειρηματία.
δάσκαλοι στα πλαίσια των μαθημώτων.
από την κάθε εταιρία-Μ.Κ.Ο και τους εθελοντές της.
ταξικής διαφοροποίησης ,
Παλεύουμε
για ένα ενιαίο 12χρονο,
υποχρεωτικό, δημόσιο και δωρεάν σχολείο.
προσωπικότητας του νέου ανθρώπου και
όχι προθάλαμος για την αβεβαιότητα και την ανεργία.