Πρόσφατα,
η κυβέρνηση του “σοσιαλιστή” πρωθυπουργού Ρέντσι στην Ιταλία έδωσε στη δημοσιότητα το
κυβερνητικό σχέδιο των μεταρρυθμίσεων για την εκπαίδευση, με τον εύηχο τίτλο
“το Καλό Σχολείο” (“la Buona Scuola”).
Η
ομοιότητα με το προπαγανδιστικό “μότο” του Υπουργείου Ελλάδας
(“το Νέο Σχολείο”), είναι κάτι παραπάνω από προφανής. Και δεν είναι η
μόνη. Έχουμε και λέμε:
1. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΙΛ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
“Από το 2015 κάθε σχολείο θα δημοσιεύει στο
διαδίκτυο οικονομικά στοιχεία (προϋπολογισμό, αξιολόγηση, χρηματοδοτική μελέτη)
και ένα εθνικό μητρώο καθηγητών για να βοηθήσουν τους διευθυντές να βελτιώσουν
την σύνθεση της διδακτικής ομάδας”.
Σχολεία που λειτουργούν στα πρότυπα των
επιχειρήσεων δηλαδή, ανταγωνιστικά το ένα με το άλλο, αλλά και
διευθυντές-manager με καθοριστικό ρόλο στην επιλογή των εκπαιδευτικών. Αλήθεια, πόση
διαφορά έχει αυτό από τον στόχο του Υπουργείου Παιδείας που σε κάθε ευκαιρία
μάς λέει ότι “Βασική κατεύθυνση πρέπει να αποτελεί η αυτονομία της
σχολικής μονάδας στην αντιμετώπιση των διοικητικών και παιδαγωγικών θεμάτων που
την απασχολούν”; Αυτόνομες σχολικές μονάδες, που θα δημοσιεύουν στο
διαδίκτυο τη γενική έκθεση του σχολείου, το σχέδιο δράσης τους, πάνω στους
συγκεκριμένους δείκτες, ανάμεσα στους οποίους είναι η μαθητική διαρροή, οι
επιδόσεις των μαθητών, η αξιοποίηση των οικονομικών πόρων του σχολείου.
2. ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ (ΣτΜ. σχολείο) ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ
“Υποχρεωτική εναλλαγή σχολείου-δουλειάς τις 3
τελευταίες τάξεις των τεχνικών και επαγγελματικών σχολείων, για τουλάχιστον 200
ώρες τον χρόνο, επέκταση της διαδικασίας μάθησης, ενδυνάμωση της εμπειρίας
πρακτικής εκμάθησης”. Πρόκειται για το περιβόητο διττό σύστημα
μάθησης, με εναλλαγή από το σχολείο στη δουλειά και από τη δουλειά στο σχολείο.
Σύστημα που εφαρμόζεται και στη Γερμανία. Μαθητές-φτηνό εργατικό δυναμικό για
τις επιχειρήσεις. Σκλαβοπάζαρο κανονικό, παιδική, ανήλικη εργασία. Σε αυτά τα
πλαίσια, με το νόμο 4186/2013, καθιερώθηκε στην Ελλάδα ο θεσμός της μαθητείας.
3. ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ
“Ενίσχυση διδασκαλίας των ξένων γλωσσών από
την ηλικία των 6. Ψηφιακές δεξιότητες: Προγραμματισμός και αλγοριθμική σκέψη
στο δημοτικό και “digital makers” (ΣτΜ. δεξιότητες ψηφιακής επεξεργασίας
εικόνας, ήχου, βίντεο, κειμένου κλπ) στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Διάδοση
μελέτης των οικονομικών αρχών σε όλη την δευτεροβάθμια εκπαίδευση”. Δηλαδή,
καταπολέμηση του αναλφαβητισμού σημαίνει διδασκαλία ξένων γλωσσών και
πληροφορικής από το Δημοτικό κιόλας, πριν το παιδί μάθει καλά-καλά την αλφαβήτα
ή αλλιώς η ενίσχυση των “ψηφιακών δεξιοτήτων”.
Στα ίδια πλαίσια, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε
στην εισαγωγή δεύτερης ξένης γλώσσας στο Δημοτικό, στη διδασκαλία Αγγλικών και
Πληροφορικής από την Α Δημοτικού. Πρόκειται για προσπάθεια υποκατάστασης μέσα από το σχολικό πρόγραμμα
και τα αναλυτικά προγράμματα της ανάγκης για ολόπλευρη μόρφωση, της ανάγκης
αφομοίωσης των γενικών νόμων και κανόνων που βοηθούν το παιδί να σχηματίσει
σφαιρική αντίληψη για τον κόσμο, από χρηστικές δεξιότητες με ημερομηνία λήξης
(π.χ. δεξιότητες ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας, ήχου, βίντεο, κειμένου). Και
μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία, όταν ακόμα το παιδί δεν έχει αφομοιώσει τη
μητρική του γλώσσα.
4. ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
“Σχέδια σύγχρηματοδότησης για την εισαγωγή
γρήγορου ίντερνετ και wifi σε όλα τα σχολεία, και να σχεδιάσουμε από κοινού τις
νέες ηλεκτρονικές υπηρεσίες, να αυξήσουμε την διαφάνεια και να μειώσουμε το
κόστος”. Κάτι σαν το ψηφιακό σχολείο της Διαμαντοπούλου, όπου τα βιβλία είναι
περίπου περιττά και οι ψηφιακές πλατφόρμες το “φάρμακον διά πάσαν νόσον
και αιτία”.
5. ΠΟΙΟΤΗΤΑ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ
“Κάθε 3 χρόνια 2 καθηγητές στους 3 θα έχουν
καθαρά 60 ευρώ αύξηση στον μισθό τους τον μήνα, βάσει αποτελεσμάτων της
αξιολόγησης. Από το 2015 κάθε σχολείο θα δημοσιεύει την αναφορά αυτόαξιολόγησης
του και ένα σχέδιο βελτίωσης”.
Σύνδεση δηλαδή του μισθού με την αξιολόγηση, όπου
1 στους 3 καθηγητές θα μένει στάσιμος οικονομικά. Και σχολεία, που δημοσιεύουν
την αναφορά αυτοαξιολόγησής τους και το σχέδιο βελτίωσης. Ακριβώς, ότι
προβλέπει η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης στην Ελλάδα, αλλά και ο νέος νόμος
για το μισθολόγιο που έχει εξαγγείλει ήδη η κυβέρνηση.
6. ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
“Σταθεροποίηση του ταμείου για την
καλυτέρευση των διδασκόμενων μαθημάτων (MOF), διαφάνεια και σύνδεση με σκοπούς
καλυτέρευσης των σχολείων. Χρησιμοποίηση ιδιωτικών κονδυλίων (απλοί πολίτες,
ιδρύματα, εταιρείες), μέσω φοροελεφρύνσεων και γραφειοκρατικές
ελαφρύνσεις”.
Οι χορηγοί μέσα στο σχολείο και μάλιστα με
φοροελαφρύνσεις και κατάργηση της γραφειοκρατίας, δηλαδή απαλλαγή από τα
όποια εμπόδια συναντούν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας
τους, στην ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων, στην καταλήστευση του φυσικού
πλούτου.
7. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
“Συνεχής υποχρεωτική εκπαίδευση, προωθώντας
καθηγητές που έχουν καινοτόμες ιδέες”. Καινοτόμος εκπαιδευτικός σημαίνει για
την Ε.Ε. “εκπαιδευτικός καλά καταρτισμένος, δραστήριος, με επιχειρηματικό
πνεύμα”.
8. ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
“Μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2015 θα έχουν
προσληφθεί 150.000 καθηγητές με σχέση επισφαλούς εργασίας, και μετά θα κλείσουν
οι λίστες αναμονής”.
9. ΑΠΟ ΤΟ 2016 Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ
“Τέλος με τις λίστες αναμονής, από το 2016
έως το 2019 θα προσληφθούν 40.000 καθηγητές μόνο κατόπιν
διαγωνισμού”. Κάτι σαν τον 3848/2010 της Διαμαντοπούλου. Το πτυχίο παύει να αποτελεί
προϋπόθεση για την είσοδο στην εκπαίδευση, ένας διαγωνισμός τύπου ΑΣΕΠ θα
καθορίζει ποιος και πως θα προσληφθεί.
10. ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ
“Εξασφάλιση ενός ικανού αριθμού καθηγητών με
τις προαναφερθείσες προσλήψεις, ώστε να καλυφθούν οι ελλείψεις σε έδρες”.
11. “ΞΕΚΛΕΙΔΩΜΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ”
“Παρότρυνση διευθυντών, καθηγητών,
διοικητικών και μαθητών για να εντοπίσουν τις 100 πιο γραφειοκρατικές
διαδικασίες με σκοπό να τις καταργήσουμε όλες”. Με άλλα λόγια, να
μάθουν τα παιδιά από μικρή ηλικία πως το κεφάλαιο πρέπει να δρα ανενόχλητο,
χωρίς περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες, όπως ΣΣΕ κ.α. τέτοια ξεπερασμένα.
12. “ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ”
“Μαθήματα μουσικής και σπόρ στο δημοτικό,
καθώς και περισσότερη ιστορία της τέχνης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με
σκοπό να αναδειχθούν τα δυνατά χαρτιά της Ιταλίας”.
Αυτά στην Ιταλία του κ. Ρέντσι, τη χώρα του
ευρωπαϊκού νότου, με την οποία «πρέπει να συμμαχήσουμε, ενάντια στην κακιά
Μέρκελ». Το σχολείο των επιχειρήσεων και στην καπιταλιστική Ιταλία, οικοδομείται
με σάρκα και οστά, κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες του κεφαλαίου για φτηνό,
εργατικό δυναμικό. Τα ίδια μέτρα και στην Ελλάδα του Μνημονίου, αλλά και
στη Γερμανία που δεν έχει Μνημόνιο, στην Αγγλία κ.ο.κ. Η ίδια βάρβαρη,
ευρωενωσιακή στρατηγική, που τσακίζει ζωές και δικαιώματα, που προσαρμόζει
ακόμα πιο αποτελεσματικά το σχολείο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Ίδιο
πρέπει να είναι και το συμπέρασμα για όλους τους λαούς:
Καπιταλισμός
και μόρφωση των παιδιών του λαού, “νέο σχολείο” και μόνιμη-σταθερή
εργασία για τους εκπαιδευτικούς, αποτελούν έννοιες ασύμβατες. Όσο θα
εφαρμόζεται η πολιτική του ευρωμονόδρομου και του κεφαλαίου τα προβλήματά μας
θα γίνονται ακόμα πιο εκρηκτικά, η ζωή μας θα χειροτερεύει. Στο πλαίσιο του
καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της Ε.Ε. δεν υπάρχει φιλολαϊκή λύση και
προοπτική, όσες κυβερνήσεις και να αλλάξουν.
Ένα δρόμο έχουμε μια επιλογή :
Κίνημα ανασύνταξης για την ανατροπή.
