Ετικέτα: ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΘΙΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΟΛΟΓΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ!

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ,
ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΘΙΑΣΟΥΣ  ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΓΥΡΟΛΟΓΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ  ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ
ΣΧΟΛΕΙΩΝ!

Πολλές
φορές ως σήμερα, ο σύλλογος μας έχει 
καταγγείλει τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα που χρησιμοποιούνται σαν
μοχλός  για να δεθεί το ¨νέο σχολείο¨ με
τους ¨χορηγούς¨,  θα διαφοροποιεί το
εκπαιδευτικό περιεχόμενο από σχολείο σε σχολείο, θα παρέχει αντί για
γνώσεις,  δεξιότητες και πληροφορίες, θα
σπρώχνει τους μαθητές των λαϊκών οικογενειών από νωρίς στην κατάρτιση, για να
προετοιμάζονται, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, ως
φτηνό, ευέλικτο, απασχολήσιμο και ανασφάλιστο δυναμικό,  χωρίς απαιτήσεις και διεκδικήσεις.
    Κι
ενώ το κράτος αφενός εφαρμόζει ”κόφτη” και στην παιδεία στερώντας τα
απαραίτητα από τα παιδιά (εποπτικό υλικό,μόνιμο διδακτικό προσωπικό, ακόμα και
μόνιμη καθαρίστρια κτλ) αφετέρου ¨προτείνει”
στους εκπαιδευτικούς διάφορα  ευρωπαϊκά
προγράμματα διαφημίζοντας πως αν υλοποιηθούν θα αποφέρουν τάχα στο σχολείο
χρήματα… (που βέβαια του έχει στερήσει).
  Τι κι αν αυτά τα προγράμματα αφαιρούν χρόνο από
μαθήματα που προωθούν την κριτική σκέψη; ( Ιστορία, Μαθηματικά, Γλώσσα κλπ). Σκοπός είναι μέσα από αυτά οι μαθητές να μάθουν
τις «αξίες» της ΕΕ (όπως αυτής του ”Ευρωπαίου πολίτη”, της
επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας και να πάρουν τις “εγγυήσεις των
μίνιμουμ δεξιοτήτων” που έχει ανάγκη το κεφάλαιο σήμερα) προβάλλοντας πολλές
φορές την ανταλλαγή μαθητών μεταξύ των ευρωπαϊκών σχολείων ως δωρεάν
ταξιδιωτική ευκαιρία. (Το τυράκι στη φάκα…)
     Ο
πραγματικός όμως  ρόλος του δασκάλου
είναι να μαθαίνει στα παιδιά «γράμματα»,  να προετοιμάζει αυριανούς ανθρώπους με κριτική
σκέψη , που θα διεκδικούν  τα δικαιώματα
τους αμφισβητώντας την ταξική αδικία και ανισότητα και όχι  να πλασάρει προγράμματα εξωραϊσμού στα μάτια
των μαθητών του, της ΕΕ των  πολέμων, του
νέου εργασιακού μεσαίωνα και του «εξορθολογισμού» του κόστους της Εκπαίδευσης  για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγάλων
επιχειρηματικών ομίλων.
      Όμως αυτόν τον ρόλο κάποιοι,  δυστυχώς και  μέσα από την εκπαιδευτική κοινότητα τον
αμφισβητούν και τον πολεμούν!  
Τελευταίο
παράδειγμα συμπεριφορά διευθυντή δημοτικού σχολείου της περιοχής μας  που, μπροστά στην  αγωνία του να προωθήσει αυτές τις
αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση,  ειρωνεύτηκε
την αντιπρόεδρο του Δ.Σ και τους συναδέλφους που δε θέλησαν να αναλάβουν κάποιο
ευρωπαϊκό πρόγραμμα, φτάνοντας στο σημείο να τους χαρακτηρίσει ”υποκριτές”
γιατί ενώ δεν θέλουν τα λεφτά που μπορεί να κερδίσει το σχολείο από το
συγκεκριμένο πρόγραμμα εντούτοις δέχονται την πρόσληψη  αναπληρωτών που πληρώνονται μέσω ΕΣΠΑ!!   Προφανώς δεν διαβάζει τις ανακοινώσεις του
συλλόγου μας, γιατί θα ήξερε  τη θέση μας
για μόνιμους διορισμούς.  Αν και το σ.κ. παλεύει
για μόνιμους διορισμούς, δεν είναι «αδιάφορο» για τη διεκδίκηση  κονδυλίων
για τις ανάγκες της εκπαίδευσης και για τα δικαιώματα των συναδέλφων
αναπληρωτών.
 Ως
υποκριτές επίσης χαρακτήρισε και τους συναδέλφους που φροντίζουν για την
προσωπική τους μόρφωση συνεχίζοντας τις σπουδές τους, λέγοντας ότι το κάνουν  ενόψει της επικείμενης αξιολόγησης!! Φαίνεται
ως αυριανός αξιολογητής τροχίζει τα μαχαίρια του(;;) Τέτοιες απειλές και ειρωνείες δε μας τρομάζουν! Τον δικό τους
τρόμο  δείχνουν, με κάτι τέτοια,
ορισμένοι  μπροστά στις επικείμενες  κρίσεις των στελεχών εκπαίδευσης διότι θα
φανεί ότι δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν ως το μακρύ χέρι του Υπουργείου.
OXI ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ
ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΕ!
ΕΞΩ ΟΙ 
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ  ΔΡΑΣΕΙΣ  ΑΠΟ 
ΤΑ  ΣΧΟΛΕΙΑ
ΕΝΙΑΙΟ 12ΧΡΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ
ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ!

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

 Πριν μερικές μέρες ανακοινώθηκε από τη Β΄Δ/νση η έγκριση των φετινών
προγραμμάτων που έχουν αναλάβει οι εκπαιδευτικοί σε σχολεία της περιοχής
ευθύνης της. Κατανοούμε την αγωνία αρκετών συν/φων, που προσπαθούν να καλύψουν
το ωραρίο τους, ειδικά αυτών των ειδικοτήτων ή και το φόβο τους απέναντι στην
αξιολόγηση, με συνέπεια στα πλαίσια της ευέλικτης ζώνης να αναλαμβάνουν διάφορα
προγράμματα, που τις περισσότερες φορές προτείνονται από το υπουργείο,
δηλώνονται και καταγράφονται στο αντίστοιχο τμήμα της κάθε Δ/νσης ως καινοτόμες
δράσεις εκπαιδευτικών ή σχολικών μονάδων ( γιατί άραγε; ) 

Πίσω από αρκετά προγράμματα
διακρίνεται  η προσπάθεια διαφόρων ΜΚΟ
και των ιδιωτικών φορέων που εκπροσωπούν, εκτός από το να αποκτήσουν νέους
πελάτες, να παρέμβουν και  στο
περιεχόμενο της γνώσης.
Αλήθεια τι χρειάζεται για παράδειγμα
να εμπλέκεται ΜΚΟ σε πρόγραμμα δανεισμού παιδικών βιβλίων όταν το κάθε σχολείο
έχει συγκροτήσει με τη συνεισφορά των ίδιων των μαθητών και των σχολικών
επιτροπών εδώ και χρόνια μαθητική – δανειστική  βιβλιοθήκη; Και αν το κράτος δίνει την άδεια  σε ιδιωτικούς φορείς για μια τέτοια δράση,
χρηματοδοτώντας τους κιόλας πολλές φορές, γιατί έκλεισε το στέκι βιβλίου και έκοψε
τα κονδύλια για την ενίσχυση των σχολικών βιβλιοθηκών;
Όμως χρόνια τώρα, επισημαίνουμε και δεν θα κουραστούμε να το  επαναλαμβάνουμε ότι στόχος της ΕΕ, του ΟΟΣΑ
και των Ελληνικών Κυβερνήσεων είναι  το
«άνοιγμα» του σχολείου στην «αγορά», στις εταιρείες και τους «χορηγούς». Έτσι
διαχρονικά η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου  ξεκάθαρα ωθεί τις διευθύνσεις των σχολείων,
μέσω των προγραμμάτων, να αγκαλιάσουν τις Μ.Κ.Ο και συνακόλουθα και το
μεγάλο κεφάλαιο που βρίσκεται πίσω απ΄αυτές, να τις βάλουν στα σχολεία με τη
μάσκα του “φιλάνθρωπου“, για να καλύψουν τα κενά που αφήνει
το κράτος, στη σίτιση, στον εξοπλισμό, στη θέρμανση, είτε στην υγειονομική
περίθαλψη των μαθητών, ή και τα κενά στη μόρφωση που επίτηδες αφήνουν τα
ακατάλληλα βιβλία.
Τελευταία επιστρατεύονται στο παιχνίδι
και διεθνείς οργανισμοί, με πρόσφατο περιστατικό την προώθηση προγράμματος της UNICEF στα σχολεία για την καταπολέμηση του υποσιτισμού των
παιδιών, που το υπουργείο απευθύνει σε μαθητές ζητώντας μάλιστα και την
οικονομική τους βοήθεια για την υλοποίησή του!! Εκεί που το κράτος χρώσταγε
στους μαθητές μας, τώρα τους ζητάει… να δείξουν πώς οι φτωχοί μπορούν να
βοηθούν τους εξαθλιωμένους! Ο εμπαιγμός χέρι – χέρι με την ειρωνεία και την
υποκρισία…
ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕ
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ;
·        
Με  τα διάφορα προγράμματα
διαλύεται ο ενιαίος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, εμπλέκονται άμεσα οι
επιχειρήσεις  στα σχολεία με ότι αυτό συνεπάγεται για τις μορφωτικές
ανάγκες των παιδιών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών, προπαγανδίζονται τα
ιδεώδη του εκμεταλλευτικού συστήματος όπως αυτά της επιχειρηματικότητας και της
ανταγωνιστικότητας.
·        
Τα προγράμματα είναι αποσπασματικά,
με ημερομηνία λήξης, διασπούν τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και
βοηθούν στην κατηγοριοποίηση μαθητών και σχολείων. Το μόνο που παρέχουν είναι
δεξιότητες για να φτιάξουν το αυριανό ευέλικτο απασχολήσιμο δυναμικό που θα
περιπλανιέται με υποτυπώδη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα μεταξύ ανεργίας
και ημιαπασχόλησης.
·        
Δημιουργούνται νέες δομές ομηρίας
και εξάρτησης των ανέργων. Νέες ελαστικές σχέσεις εργασίας (πεντάμηνα,
ωφελούμενοι, κλπ). Το κράτος απαλλάσσεται των ευθυνών του κι έτσι ανοίγει ο
δρόμος για τη δράση του ιδιωτικού κεφαλαίου. Μεταφέρεται το κέντρο βάρους της
λαϊκής συνείδησης από τον αώνα ενάντια στις ελλείψεις και τις περικοπές,  στην κάλυψη των αναγκών με την  “εθελοντική προσφορά” του καθενός,
με τις καλές εταιρείες που “βοηθούν” τη λειτουργία των σχολείων, στους
ηθικούς καπιταλιστές με ανθρώπινο πρόσωπο.
·        
Το φαινόμενο αυτό
(της αναζήτησης εταιρείας – χορηγού για να χρηματοδοτήσει το σχολείο αλλάζοντας
και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης) θα πάρει μεγάλες διαστάσεις αφού οι τακτικές
επιχορηγήσεις για τα ταμεία των σχολικών επιτροπών των δήμων που προορίζονται  για τις ανάγκες των σχολείων, μείωνονται
διαρκώς , όπως και οι άλλες κοινωνικές δαπάνες, προκειμένου να πληρωθεί ένα
χρέος που δεν είναι του λαού , που δεν δημιούργησαν οι εργαζόμενοι.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ΄ ΑΥΤΕΣ
ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ
·        
Για άλλη μια φορά λέμε ότι ο ρόλος
του δασκάλου δεν είναι να παριστάνει τον ενδιάμεσο μεταξύ της όποιας
εταιρείας και των παιδιών, μοιράζοντας προϊόντα της  (μπανάνες dole,
τσάντες ΤΤ,  φρουτοχυμούς κ.ά. ), ούτε
και να δέχεται υλικό – εξοπλισμό από ιδιώτες και ΜΚΟ για την κάλυψη αναγκών του
σχολείου ή να τα πληρώνει ο σύλλογος γονέων.
·        
 Αλλά μαζί με τους γονείς
να  διεκδικεί  ό,τι χρειάζεται για την καλύτερη λειτουργία του από
τους αρμόδιους φορείς (δήμο – περιφέρεια – υπουργείο..). Οι συν/φοι μπορούν
αντί να ανατρέχουν στα έτοιμα, σερβιρισμένα προγράμματα μπορούν στην ώρα που τους
ανατίθεται ως Ε.Ζ  να βάλουν τη φαντασία
και το μεράκι τους και να παρέμβουν οι ίδιοι στο περιεχόμενο της γνώσης. Να
δώσουν στους μαθητές μας αυτό που τους στερούν τα αντιεπιστημονικά βιβλία.
·        
 Οι δάσκαλοι μπορούν να διδάξουν ποιητές και
λογοτέχνες που έχουν εξαφανιστεί από τα σχολικά βιβλία, για χάρη των συνταγών
μαγειρικής, για τους αγώνες του λαού μας, για  αγωνιστές της τοπικής ιστορίας… Οι μουσικοί
για τα διάφορα είδη μουσικής, για τα μουσικά όργανα και τους μεγάλους
συνθέτες… Οι εικαστικοί για τις διάφορες σχολές ζωγραφικής, τις  διάφορες μορφές τέχνης και τις τεχνοτροπίες,
να μιλήσουν για γνωστούς γλύπτες, ζωγράφους, αρχιτέκτονες…. Οι καθηγητές
ξένων γλωσσών να γνωρίσουν στους μαθητές την ιστορία, τις ιστορικές μορφές, τον
πολιτισμό και τα έθιμα της  χώρας απ΄ που
προέρχεται η γλώσσα που διδάσκουν κ.ο.κ Θέματα υπάρχουν για κάθε μάθημα
·        
Κάθε ανάγκη του σχολείου να
καλύπτεται από το κράτος χωρίς την “ευγενική χορηγία” κανενός
φιλάνθρωπου επιχειρηματία.
·        
Μάθημα και ενημέρωση στα σχολεία δεν
κάνουν οι διάφορες εταιρείες, αλλά οι δάσκαλοι στα πλαίσια των μαθημάτων.
·        
Τα παιδιά μορφώνονται και
διαπαιδαγωγούνται από τους δασκάλους τους και όχι από την κάθε εταιρία-ΜΚΟ και
τους εθελοντές της.


 Παλεύουμε για ένα ενιαίο 12χρονο, υποχρεωτικό,
δημόσιο και δωρεάν σχολείο.
Ένα σχολείο ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου και όχι προθάλαμο για την
 αβεβαιότητα και την ανεργία.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Η ΣΙΤΙΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ
ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ



Είναι
γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια διευρύνεται ο κατάλογος των σχολείων Α/βάθμιας
και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης που για την κάλυψη ζωτικών αναγκών τους απευθύνονται
στη «φιλανθρωπία» διαφόρων ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.
 Αυτό γίνεται στο
πλαίσιο της πολιτικής των κυβερνήσεων που προωθούν το λεγόμενο «νέο σχολείο της αγοράς» της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σχολείο που δε θα χρηματοδοτείται
αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αντίθετα θα στηρίζεται
σε μεγάλο βαθμό από την τσέπη των γονιών και από τους διάφορους «φιλάνθρωπους»
χορηγούς.
Από τη μια η
κυβέρνηση, η οποία έχει φροντίσει με τα νέα βάρβαρα μέτρα και ειδικά με το 3ο
μνημόνιο, που το ψήφισαν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να πληθαίνουν τα
παιδιά που απειλούνται από τη φτώχεια, αντί να χορηγήσει το απαραίτητο κονδύλι
στους δήμους για τη σίτιση όλων των παιδιών στα σχολεία, εξακολουθεί να
σφυρίζει αδιάφορα και να ευλογεί τις «ευεργεσίες».
Κι από την άλλη τα διάφορα ιδρύματα και οι μεγάλες
επιχειρήσεις που δείχνουν δήθεν το ενδιαφέρον τους για το δημόσιο σχολείο,
κάνουν «δωρεές» και «χορηγίες» έχοντας το αφορολόγητο και συγχρόνως πολλαπλά
οφέλη, από τη διαφήμιση μέχρι και το να αποφασίζουν οι ίδιοι οι «χρηματοδότες»
του σχολείου τι θα διδάσκονται οι μαθητές του συγκεκριμένου σχολείου
Όσον αφορά μάλιστα το ‘Ιδρυμα Σταύρος
Νιάρχος εμφανίζεται με δωρεές και προσφορές
εκατομμυρίων σε φιλανθρωπίες, κρύβοντας επιμελώς τις επιδοτήσεις, τις
φοροαπαλλαγές, τα κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Κέρδη που είναι βαμμένα
από τον ιδρώτα, το αίμα και την εκμετάλλευση των Ελλήνων και ξένων
ναυτεργατών. 
Οι
περίφημες «χορηγίες» τους είναι ψίχουλα, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά
στα
τεράστια υπερκέρδη τους που έχουν συσσωρευτεί από το ξεζούμισμα
των εργατών
τους, δηλαδή των γονιών των μαθητών μας.
Η «χρηματοδότηση»
των σχολείων από τους χορηγούς συμφέρει τις κυβερνήσεις, γιατί αποσύρονται από
τις ευθύνες τους για δημόσια και δωρεάν παιδεία και ταυτόχρονα καλύπτονται όπως
– όπως τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα των σχολείων, των λαϊκών οικογενειών.
 Ενώ έχει αξία να
υπενθυμίσουμε ότι η κάλυψη των οικονομικών αναγκών της σχολικής μονάδας
αποτελεί δείκτη αξιολόγησης του σχολείου και των εκπαιδευτικών.
Τέλος η αναζήτηση οικονομικών πόρων από τους γονείς και
εκπαιδευτικούς στην «μεγαλοψυχία» των χορηγών είναι αδιέξοδη, αφού δεν μπορεί
να καλύψει στοιχειωδώς τις τεράστιες ανάγκες των σχολείων.
Για
όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι καθήκον των εκπαιδευτικών, των
γονιών και των μαθητών μαζί με όλο το λαό είναι να αντισταθούμε και να υψώσουμε
τείχος απέναντι στην προσπάθεια παραπέρα εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης.
 ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
·  Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία σε
ένα ενιαίο και δωδεκάχρονο σχολείο για όλα τα παιδιά
·     Κάλυψη των αναγκών του σχολείου μόνο από τον
κρατικό προϋπολογισμό με  χρηματοδότηση
των σχολικών επιτροπών  και
·        Σχολεία χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση στην
εκπαίδευση.
Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δε
χρειάζονται ελεημοσύνη. Χρειάζονται ολόπλευρη μόρφωση και γονείς με μόνιμη και
σταθερή εργασία. Χρειάζονται ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Φρούτα : Νέα «μπίζνα» στα σχολεία, με την «άδεια» του Υπουργείου.

Άλλη μια
χρονιά το Υπουργείο Παιδείας, φέρνει στα σχολεία το «Σχέδιο Προώθησης της
Κατανάλωσης Φρούτων στα Σχολεία για το σχολικό έτος 2013 – 2014» (Έγγραφο: 28127/27-02-2014/Γ1). Εκεί
το υπουργείο μας ενημερώνει ότι «η εταιρεία  EΟΥΡΙΚΟΜ ΕΛΛΑΣ Α.Ε. είναι
ο  φορέας εκτέλεσης του ως άνω
προγράμματος για το σχολικό έτος 2013-2014». Ζητά «να χορηγούν  (τα σχολεία) στην ανωτέρω εταιρεία στοιχεία
για τον ακριβή αριθμό μαθητών ανά σχολείο για το έτος 2013-2014». Και μας
προειδοποιεί ότι «η συμμετοχή των σχολικών μονάδων στο σχέδιο  προώθησης της Κατανάλωσης Φρούτων στα Σχολεία για το σχολικό έτος 2013 –
2014 είναι υποχρεωτική».

Κι αν κάποιος πει «δε χάλασε ο κόσμος
… ας φάνε μια μπανάνα», του θυμίζουμε τις παλιότερες σταφίδες που όπως
αποδείχτηκε εκ  των υστέρων ήταν …
ψεκασμένες ή ποτισμένες με διάφορα δηλητήρια (αποκάλυψη της Καθημερινής).  Αλλά και τα φρούτα που σε πολλές περιοχές που
μοιράστηκαν ήταν σάπια (όλος ο ημερήσιος τύπος το ανέδειξε).
Μια επιπλέον «λεπτομέρεια»
του θέματος είναι ότι το κόστος του προγράμματος είναι περίπου 3.5 εκατομμύρια ευρώ, απ΄ τα οποία
τα μισά βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.
– Ο Σύλλογος
Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Γ. Σεφέρης», έχει επανειλημμένα εκφράσει την κατηγορηματική
αντίθεσή του σε κάθε τέτοιο πρόγραμμα που βάζει μέσα στο σχολείο το κέρδος, τη
διαφήμιση, την επιχειρηματική δράση. Κάθε τέτοιο πρόγραμμα που αλλάζει το
χαρακτήρα του σχολείου κι ανοίγει το δρόμο για το «σχολείο της αγοράς», για το
«σχολείο επιχείρηση».
– Είναι
φανερό πιά ότι «Dealer» κι
«Ατζέντης» όλων αυτών των προγραμμάτων και των εταιρειών, είναι το ίδιο το
Υπουργείο Παιδείας κι όσοι υπογράφουν τέτοια έγγραφα.
– Καλούμε
τους σχολικούς συμβούλους, τους διευθυντές και κάθε συνάδελφο και Σύλλογο Διδασκόντων
να σταθούν στο ύψος του λειτουργήματός τους : Είμαστε παιδαγωγοί, επιστήμονες
κι εκπαιδευτικοί κι όχι πλασιέδες της κάθε εταιρείας που έχει καλές σχέσεις με
τους παράγοντες του Υπουργείου.
– Απαιτούμε όλα αυτά τα λεφτά που φαίνεται ότι τους …
περισσεύουν (δεκάδες εκατομμύρια για την αξιολόγηση, για τα φρούτα, για το Bullying κ.ά) να τα
δώσουν για τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων.
– Απαιτούμε δωρεάν σίτιση όλων
των παιδιών σε καθημερινή βάση (κι όχι εκατομμύρια για να φάνε ένα φρούτο μια
μόνο μέρα το χρόνο), με την εξασφάλιση εξειδικευμένου προσωπικού πλήρους
απασχόλησης στα σχολεία.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΕ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥTIKOYΣ DEALERS ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ.

ΕΞΩ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΠ΄ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

Ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες απλώνουν δίχτυα στα σχολεία

Σοβαρό προβληματισμό και
αντιδράσεις έχει προκαλέσει το θέμα της εισόδου ιδιωτικών ασφαλιστικών
εταιρειών στα σχολεία, με προγράμματα για καλύψεις μαθητών μετά από ατυχήματα.
Το θέμα πήρε πριν από λίγο καιρό μεγάλες διαστάσεις στο Ηράκλειο της Κρήτης,
όπου μετά την εφαρμογή του προγράμματος σε σχολεία του νομού και αντιδράσεις
του γονιών και της εκπαιδευτικής κοινότητας, αναγκάστηκε να παρέμβει ο
Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Κρήτης και να δηλώσει ότι «ιδιωτικές
πρωτοβουλίες που δεν στηρίζονται σε διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας δεν
μπορούν να λαμβάνουν χώρα εντός του σχολείου». Είναι η πρώτη φορά που η
διοίκηση της εκπαίδευσης τοποθετείται ξεκάθαρα και αρνητικά απέναντι σ’ αυτό το
φαινόμενο, που έχει ξεκινήσει περίπου πριν από μια δεκαετία. Πάντως, οι
ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες συνεχίζουν να απλώνουν τα δίχτυα τους στα
σχολεία σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Οι αντιδράσεις στο Ηράκλειο
Οι
έντονες διαμαρτυρίες στην Κρήτη ξεκίνησαν από την Ενωση Γονέων Ηρακλείου και τους Εκπαιδευτικούς που δέχτηκαν καταγγελίες ότι συλλέγονται στοιχεία των
μαθητών σε σχολεία του νομού, απαραίτητα για τη σύναψη ομαδικού ασφαλιστικού
συμβολαίου. Εφεραν μάλιστα το παράδειγμα του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αλικαρνασσού.
Το
ΔΣ του Συλλόγου Γονέων των 1ου Δημοτικού, 1ου & 5ου Νηπιαγωγείου Ν.
Αλικαρνασσού σε ανακοίνωσή του ισχυρίστηκε ότι το πρόγραμμα ικανοποίησε τους
γονείς, γιατί δεν έχει καμιά οικονομική επιβάρυνση και μπαίνει «στην καρδιά
ενός σοβαρότατου προβλήματος των ανασφάλιστων παιδιών, τόσο λόγω των άνεργων
γονιών τους, όσο και παρέχοντας μια
ευκολότερη λύση σε κάποιους που θα ‘θελαν να γλιτώσουν την ταλαιπωρία του
δημόσιου νοσοκομείου»! Το ΔΣ του Συλλόγου θεώρησε,
δε, τις όποιες αντιδράσεις… κομματικά εκπορευόμενες.
Η
Ενωση Γονέων Ηρακλείου σημειώνει ότι η κυβέρνηση δίνει αέρα στα πανιά των
ασφαλιστικών εταιρειών «να αλώσουν τα σχολεία σε συνθήκες ανεργίας, δραματικής
μείωσης μισθών και συντάξεων, κοψίματος επιδομάτων, κ.λπ. δημιουργώντας
στρατιές χιλιάδων ανασφάλιστων γονιών και παιδιών. Η κυβέρνηση δείχνει το δρόμο
στις ασφαλιστικές εταιρείες να παρέμβουν απευθείας στη συνείδηση των μικρών
μαθητών, για να θεωρήσουν απαραίτητη την ιδιωτική ασφάλιση, να ξεγράψουν την
υποχρέωση του κράτους για την εξασφάλιση από μέρους του, της δημόσιας και
δωρεάν καθολικής ασφάλισης των εργαζομένων, το δικαίωμά τους στην
ιατροφαρμακευτική, νοσοκομειακή περίθαλψη και τη σύνταξη, να θεωρήσουν δική
τους “αποταμίευση” το θησαύρισμα των ασφαλιστικών εταιρειών, κ.τ.λ.».
Παράλληλα, εκφράζει προβληματισμό: «Τι πραγματικά ενδιαφέρει τους γονείς; Η
πρόληψη και η ουσιαστική ασφάλεια των παιδιών στο σχολείο ή η πενιχρή
αποζημίωση που θα πάρουν από την ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία σε περίπτωση
ατυχήματος του παιδιού τους; Είναι φανερό ότι μοναδικός στόχος είναι ο
καθαγιασμός στη συνείδηση των μαθητών και των οικογενειών τους της ιδιωτικής
ασφάλισης», τονίζει η Ενωση.
Αντίστοιχα,
το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών του νόμου έβαλε και μια άλλη πλευρά προβληματισμού στο
θέμα, σημειώνοντας ότι η ασφαλιστική εταιρεία που δεν είναι κοινωφελής
οργανισμός «ακόμα και στην καταβολή της αποζημίωσης θα κινηθεί δικαστικά, ώστε
να πραγματοποιηθεί έρευνα για τα αίτια του οποιουδήποτε ατυχήματος. Ωστε να
βρεθεί ο υπαίτιος και να διεκδικήσουν ακόμα και τα λεφτά της αποζημίωσης από
αυτούς που είχαν την ευθύνη. Δηλαδή ποιους; Τον δάσκαλο της τάξης ή τους
εκπαιδευτικούς που εφημερεύουν… Ξέρουμε πλέον, με το “νέο
πειθαρχικό” τι θα σημάνει για τον εκπαιδευτικό του Δημόσιου Σχολείου, μια
δικαστική προσφυγή ακόμα και απλής αστικής ευθύνης: Διαθεσιμότητα», σχολιάζει
το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.
Ξεκάθαρη θέση από τη
Διεύθυνση Εκπαίδευσης
Μετά
την έντονη συζήτηση που προκλήθηκε, ο Διευθυντής Εκπαίδευσης Κρήτης πήρε
ξεκάθαρη θέση ότι τέτοιες πρωτοβουλίες δεν έχουν θέση στο σχολείο και τόνισε:
«Α.
Την ευθύνη για την επιτήρηση, προστασία και ασφάλεια των μαθητών στους
σχολικούς χώρους την έχουν πάντα οι διδάσκοντες, οι εφημερεύοντες εκπαιδευτικοί
και η Διεύθυνση της σχολικής μονάδας, η δε μέριμνα για τη συντήρηση και
επομένως την ασφάλεια των σχολικών εγκαταστάσεων ανήκει πάντα στον Διευθυντή σε
συνεργασία με το Σύλλογο Διδασκόντων (σύμφωνα με την
Φ353.1/324/105657Δ1/16-10-02 υπουργική, όπως ισχύει σήμερα).
Β. Επομένως, η Διεύθυνση, το διδακτικό και
διοικητικό προσωπικό του σχολείου οφείλουν να μην έχουν καμία ανάμειξη στην
υλοποίηση οποιασδήποτε ιδιωτικής πρωτοβουλίας που δεν προβλέπεται από τις
ισχύουσες διατάξεις και δεν έχει παιδαγωγική σκοπιμότητα ούτε σχετίζεται με τον
εκπαιδευτικό ρόλο του Σχολείου.
Γ. Η συνεργασία του δημόσιου σχολείου με τις
Οργανώσεις Γονέων ενδείκνυται αποκλειστικά για δράσεις που αφορούν τη σωστή
μόρφωση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τη βελτίωση της παροχής δημόσιας και
δωρεάν εκπαίδευσης και Παιδείας.
Δ. Ιδιωτικές πρωτοβουλίες
που δε στηρίζονται σε διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας δεν μπορούν να
λαμβάνουν χώρα εντός του σχολείου».
Οι Δήμοι στο πάρτι των
ασφαλιστικών
Η
εισβολή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στα σχολεία ξεκίνησε μέσω των
Δήμων. Το 2004, ο Δήμος Λάρισας στάθηκε… «πρωτοπόρος» στην προώθηση της
ιδιωτικής ασφάλισης, συνάπτοντας συμβόλαιο με την ALPHA Ασφαλιστική για την ασφάλιση των 24.000
μαθητών του Δήμου. Το «παράδειγμά» του ακολούθησαν τα δύο επόμενα χρόνια και
αργότερα, πολλοί δήμοι (Κάρλας, Μαγνησίας, Ρίο, Αιγάλεω, Ιωαννίνων κ.ά.). Στις
περισσότερες περιπτώσεις, οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης είτε στήριζαν, είτε
ανέχονταν σιωπηλά, αυτό το πάρτι των Δήμων με τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Ηταν
μια περίοδος που οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες επιχείρησαν οργανωμένα να
μπουν στην αγορά της εκπαίδευσης, διευρύνοντας μέσα από τα σχολεία το
πελατολόγιό τους και τα άλλα ασφαλιστικά προγράμματά τους και ταυτόχρονα
εδραιώνοντας την ιδιωτική ασφάλιση στις συνειδήσεις των μαθητών. Με την πλήρη
στήριξη του υπουργείου Παιδείας, εξάλλου, η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών
Ελλάδας (ΕΑΕΕ) διεξήγαγε το 2005 πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό στα Γυμνάσια
και Λύκεια της χώρας για το …«αγαθό» της ιδιωτικής Ασφάλισης. Το θέμα του διαγωνισμού
για το Γυμνάσιο ήταν «Ποιο αγαπημένο μου πρόσωπο και ποιο αντικείμενο θα
ασφάλιζα κατά προτεραιότητα και γιατί;» και για το Ενιαίο Λύκειο «Η αξία
της Ιδιωτικής Ασφάλισης και της μέσω αυτής αποταμίευσης για την οικογένεια».
Δηλαδή,
μέσα στα σχολεία προχωρούσε η ιδεολογική παρέμβαση των εταιρειών με τη
διευκόλυνση του υπουργείου και έξω από τα σχολεία προωθούνταν οι μπίζνες με
μπροστάρηδες τότε τους γαλαζοπράσινους δήμους.
Υπάρχουν
όμως και περιπτώσεις όπου οι σοβαρές αντιδράσεις από την πλευρά των εκπαιδευτικών
κοινοτήτων έβαλαν φρένο ή πάγωσαν ανάλογα συμβόλαια. Αυτό συνέβη και πριν από
ένα μήνα περίπου στο Δήμο Αγίας Παρασκευής, όπου η πρωτοβουλία του Δήμου να
ασφαλίσει τους μαθητές των σχολείων στην εταιρεία ING, συνάντησε σθεναρή αντίσταση από την τοπική
Ενωση Γονέων και το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που καλύπτει
την περιοχή. Ανάμεσα στα σημεία αιχμής ήταν ότι η εταιρεία ζητούσε προσωπικά
στοιχεία των μαθητών, προκειμένου να συνάψει το συμβόλαιο κάτι που γονείς και
εκπαιδευτικοί αρνήθηκαν κατηγορηματικά. Επιπλέον, ο Δήμος κλήθηκε να ενημερώσει
αναλυτικά τον κάθε γονέα για τους όρους του συμβολαίου και τις καλύψεις για
κάθε μαθητή, κάτι όμως που δεν ήταν σε θέση να κάνει κι έτσι η υπόθεση πάγωσε.
Τα
προσωπικά στοιχεία των μαθητών αποτέλεσαν σημείο τριβής και παλαιότερα στην
αντίστοιχη προσπάθεια του Δήμου Αιγάλεω να κάνει τέτοια ασφάλιση, αλλά ο Δήμος
τότε το… ξεπέρασε δίνοντας στην ασφαλιστική εταιρεία μόνο τον αριθμό των
μαθητών του κάθε σχολείου.
Σοβαρές
αντιδράσεις συνάντησε πριν δύο χρόνια και η αντίστοιχη προσπάθεια του Δήμου της
Πάρου να ασφαλίσει τους μαθητές. Η Ενωση Γονέων Πάρου σημείωνε τότε εύλογα:
«Δυστυχώς, οι υπηρεσίες Υγείας των κατοίκων της Πάρου και ιδιαιτέρως των
παιδιών υποβαθμίζονται συνεχώς. Καμία ιδιωτική ασφάλιση ατυχήματος δεν μπορεί
να λύσει τα προβλήματα της υγείας των παιδιών μας, ούτε να υποκαταστήσει την
έλλειψη παιδιάτρου, πόσο μάλλον με τον τρόπο που γίνεται. Ας ληφθεί υπόψη ότι
οι γονείς κλήθηκαν να υπογράψουν δηλώσεις χωρίς να γνωρίζουν τους όρους και την
κάλυψη που παρέχει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Η πλήρης ανικανότητα και απραξία
του Δήμου Πάρου στο πλέον αυτονόητο αγαθό της υγείας, ανάγει την επινόηση της
εταιρείας ING για την ατομική ασφάλιση
ατυχήματος των μαθητών σε δώρο του Δήμου. Είναι απορίας άξιο με ποιο τρόπο το
Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε απόφαση για κάτι τέτοιο χωρίς να ερωτηθεί η σχολική
κοινότητα και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων του νησιού»…

1/3/2014