ΟΧΙ στο ν/σ Υπουργείου Παιδείας για την εισαγωγή στα ΑΕΙ ΟΧΙ στην Όξυνση των ταξικών φραγμών ΟΧΙ στην ένταση της καταστολής και της αστυνομοκρατίας!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στο συλλαλητήριο 9 Ιούλη, 8μμ στο Σύνταγμα. Οι απαγορεύσεις των διαδηλώσεων θα μείνουν στα χαρτιά!

Μετά το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, που ξεκίνησε με νόμο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ δυναμώνει την καταστολή, φέρνοντας νομοσχέδιο ουσιαστικής απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων.

Το σύνολο των διατάξεων που περιέχονται στο νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει το κατασταλτικό οπλοστάσιο του κρατικού μηχανισμού. Το νομοσχέδιο επιδιώκει να συκοφαντήσει τους λαϊκούς αγώνες και να θέσει υπό απαγόρευση και περιορισμό κάθε κινητοποίηση, μέσα από διατάξεις-λάστιχο, που θα τις ερμηνεύουν όπως θέλουν οι αστυνομικές αρχές και οι άλλοι μηχανισμοί καταστολής.

Είναι ανυπόστατο ψέμα ότι οι εργατικές-λαϊκές διαδηλώσεις ευθύνονται για το κλείσιμο των καταστημάτων όπως με ευκολία ακούγεται προκειμένου να δικαιολογηθεί αυτό το τερατούργημα.

Για τα λουκέτα των μαγαζιών και για τη μειωμένη αγοραστική δυνατότητα των εργαζομένων ευθύνεται η πολιτική που σαρώνει τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις, η ανεργία, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και συνολικά το σύστημα της εκμετάλλευσης που κομμάτι του αποτελεί και αυτό το νομοσχέδιο που ενισχύει την καταστολή.

Οι εμπνευστές αυτού του τερατουργήματος να γνωρίζουν πως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να κάνει πίσω! Οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.

Καλούμε τους συναδέλφους να πάρουν μαζικά μέρος στο συλλαλητήριο στις 9 Ιούλη στις 8μ.μ. στο Σύνταγμα.

Οι αγώνες δε μπαίνουν στο γύψο!

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ : Οι αγώνες μας δε θα μπουν στο γύψο!

Το Δ.Σ. του ΣΕΠΕ «Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ» καταγγέλλει τη νέα προσπάθεια της κυβέρνηση της ΝΔ που με ένα χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο (αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971!!), να επιβάλει επιπλέον μέτρα περιορισμού, καταστολής και απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων, αναθέτοντας στην αστυνομία, πέρα από τον ρόλο της στην επιβολή του νόμου, το δικαίωμα να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται…

Με βάση λοιπόν το “νέο” νομοσχέδιο:

• “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, τον σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)

• Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)

• Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)

• “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (άρθρο 14)

• “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους…” Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. (άρθρο 14)

• Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)

• “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15)

Το Δ.Σ. θεωρεί ότι ο περιορισμός των διαδηλώσεων, πέρα από τον σταθερό και διαχρονικό «πόθο» των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα συμπληρώνει τον συνολικό σχεδιασμό της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα που προωθείται σε όλα τα επίπεδα με αφορμή την πανδημία και θέλει τον εργαζόμενο άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο.

Καλούμε τα μέλη μας και όλους τους εργαζόμενους της περιοχής μας να ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα. Να μην το επιτρέψουμε.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΧΡΟΝΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

(ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ)

Η κυβέρνηση με την κατάθεση στη Βουλή του σχεδίου νόμου για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, παρόλο που με το άρθρο 33 εντάσει τη θεσμοθέτηση της έναρξης για την καθιέρωση της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, στην παράγραφο 3 την παραπέμπει για υλοποίηση στο απώτερο μέλλον και ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες, αφού η ένταξη γεωγραφικά των δήμων στη διαδικασία θα γίνεται μετά από γνώμη του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης, την εισήγηση του αντίστοιχου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης και τον τελικό ορισμό των Δήμων που θα υλοποιούν τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή ύστερα από κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπ. Παιδείας και Οικονομικών.

Η κυβέρνηση δεν παίρνει καν τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να γίνει πραγματικότητα το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αφού ούτε στο σχέδιο νόμου ούτε από τον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό προβλέπεται ένα μέτρο στην κατεύθυνση ανάπτυξης των υποδομών του δημόσιου Νηπιαγωγείου με την ανέγερση νέων σχολικών κτηρίων και τη στελέχωσή του με το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό.

Πουθενά επίσης δεν αναφέρεται, αν στα «μεταβατικά» χρόνια και στους δήμους που θα έχουν ενταχθεί στις περιοχές της «Δίχρονης» θα είναι υποχρεωτική η εγγραφή όλων των παιδιών στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ή θα υπάρχει δικαίωμα επιλογής των γονιών ανάμεσα στο δημόσιο Νηπιαγωγείο και σε παιδικό σταθμό.

Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις στοχεύσεις της αντιλαϊκής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που από τη μια τσακίζει τη ζωή μας και από την άλλη επιδιώκει να παρουσιάσει ότι δήθεν ικανοποιεί λαϊκά αιτήματα.

Στο παιχνίδι όμως της κυβέρνησης εντάσσεται και η ΚΕΔΕ, με τη γνωστή θέση της για πέρασμα της Προσχολικής Αγωγής στου Δήμους και την υπεράσπιση του καθεστώτος των voucher, των κουπονιών και των τροφείων, αλλά και συνδικαλιστικές ηγεσίες στους ΟΤΑ που αρνούνται το δικαίωμα των νηπίων για την παροχή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μέσα από το δημόσιο νηπιαγωγείο με αποκλειστική ευθύνη του Υπ. Παιδείας.

Εδώ και τώρα Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα νήπια – προνήπια στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο! Εδώ και τώρα μέτρα ανάπτυξης των υποδομών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και χρηματοδότηση, που να καλύπτει τις ανάγκες. Καμία σκέψη για το πέρασμα των Νηπιαγωγείων στους Δήμους. Όλα τα παιδιά ως τεσσάρων ετών σε δημόσιους αποκλειστικά δωρεάν παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία.

ΠΡΩΤΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ ΔΙΧΡΟΝΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου που έχει καταθέσει στη Βουλή δεν ικανοποιεί το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αλλά το αφήνει στον αέρα, για υλοποίηση το απώτερο μέλλον, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες. Στο παιχνίδι της κυβέρνησης εντάσσεται η ΚΕΔΕ αλλά και συνδικαλιστικές ηγεσίες στους ΟΤΑ, που αρνούνται αυτό το δικαίωμα. Είναι άλλωστε γνωστή η θέση της ΚΕΔΕ για πέρασμα της Προσχολικής Αγωγής στου Δήμους και η υπεράσπιση του καθεστώτος των voucher, των κουπονιών και των τροφείων!

Στο νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και συγκεκριμένα στο άρθρο 33 εντάσσεται η θεσμοθέτηση της έναρξης της καθιέρωσης της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής.

Στην αιτιολογική έκθεση και στην παράγραφο 3 του άρθρου 33 αναφέρεται ότι ξεκινάει η σταδιακή εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής στα Νηπιαγωγεία. Η ένταξη γεωγραφικά των δήμων στη διαδικασία θα γίνεται μετά από γνώμη του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης, εισήγηση του αντίστοιχου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ο τελικός ορισμός των Δήμων που θα υλοποιείται η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή θα γίνεται με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπ. Παιδείας και Οικονομικών.

Συγκεκριμένα με βάση τις προτεινόμενες διατάξεις:

  • Η παράγραφος 3 α) του άρθρου 33 καθιστά υποχρεωτικό και το νηπιαγωγείο, εκτός από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο.
  • Η παράγραφος 3 β) γράφει ότι η φοίτηση είναι διετής και στο νηπιαγωγείο γράφονται όσα παιδιά στις 31/12 του τρέχοντος γίνονται 4 ετών.
  • Η παράγραφος 3 γ) όμως γράφει ότι, ενώ για τα παιδιά που συμπληρώνουν τα 5 τους έτη στις 31/12 είναι υποχρεωτική η φοίτησή τους σε όλα τα Νηπιαγωγεία της χώρας, για όσα συμπληρώνουν τα 4 έτη τους γίνεται σταδιακά υποχρεωτική η φοίτησή τους από το 2018-19 και στους δήμους που ο οικείος Διευθυντής Εκπαίδευσης έχει σύμφωνη γνώμη, οπότε ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης εισηγείται και με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπ. Παιδείας και Οικονομικών αποφασίζεται η ένταξη των συγκεκριμένων δήμων στη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για τα παιδιά των δήμων αυτών.Με βάση τα παραπάνω, επισημαίνουμε τα εξής ζητήματα: 
  • Δεν υλοποιείται – παρά τις νομοθετικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στο υφιστάμενο πλαίσιο λειτουργίας της Προσχολικής Αγωγής – το παλλαϊκό αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική για όλα τα νήπια προνήπια σε όλα τα νηπιαγωγεία της χώρας, αλλά προωθείται μια αμφίβολη διαδικασία, η ολοκλήρωση της οποίας τοποθετείται στο απώτερο μέλλον.

 

    1. Η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή είναι πρώτα και κύρια μία παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά την ανάπτυξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Δεν είναι και δε δεχόμαστε να είναι μία επιλεκτική παροχή «αλά καρτ», η οποία θα είναι υπόθεση των Περιφερειακών Διευθύνσεων.
    2. Η κυβέρνηση δεν παίρνει ούτε ένα μέτρο στην κατεύθυνση ανάπτυξης των υποδομών του δημόσιου Νηπιαγωγείου, στη στελέχωσή του με το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, δε δημιουργεί δηλαδή ούτε καν τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να γίνει πραγματικά πράξη το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα της βαθιάς αντιλαϊκής κατεύθυνσης, που έχει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που εξαρτά τη δημιουργία και λειτουργία των δομών της εκπαίδευσης από τους «δημοσιοοικονομικούς περιορισμούς», την περικοπή δαπανών και από την Παιδεία, για να πιαστούν τα ματωμένα πλεονάσματα.
  • Κατά τη γνώμη μας οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών του λαού είναι το κύριο. Η ικανοποίησή τους απαιτεί σύγκρουση με αυτή την πολιτική. Δε δεχόμαστε μία λογική που λέει ότι «δεν έχω κτήρια», «δε δημιουργώ υποδομές», «δε χρηματοδοτώ τη δημόσια εκπαίδευση» αλλά «εφαρμόζω τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή όπου τελικά η ίδια η ζωή λύνει το ζήτημα» (π.χ. μειωμένος αριθμός παιδιών λόγω υπογεννητικότητας), αλλά και όπου τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα ωθούν στην κατεύθυνση αυτή (π.χ. διπλασιασμός από 7 σε 14 του ελάχιστου αριθμού μαθητών για να δημιουργηθεί τμήμα νηπιαγωγείου, 30ωρο, προαιρετικότητα δηλαδή κλείσιμο ολοήμερων). Είναι γνωστό ότι δεν προβλέπονται – ούτε από τον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό – κονδύλια για την ανέγερση νέων σχολείων και Νηπιαγωγείων, όπως επίσης ότι τα κονδύλια για σχολικές υποδομές δεν είναι επιλέξιμα από τα ΕΣΠΑ!

 

  1. Η σταδιακή εφαρμογή του μέτρου χωρίς καμία πρόβλεψη για στήριξη από την κυβέρνηση (κονδύλια, προσωπικό, κτηριακό κ.ά.) θα εντείνει τις εκπαιδευτικές ανισότητες ανάμεσα σε Περιφέρειες και Δήμους. Είναι τελικά αμφίβολο, αν θα λύσει προβλήματα ή θα δημιουργεί νέα, ειδικά για οικογένειες που έχουν ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες, έχουν ανάγκη από δομή προσχολικής αγωγής ολοήμερης και διευρυμένης λειτουργίας.
  2. Ερωτηματικά προκαλεί το ότι δεν αναφέρεται πουθενά, αν στα «μεταβατικά» χρόνια και στους δήμους που θα έχουν ενταχθεί στις περιοχές της «Δίχρονης» θα είναι υποχρεωτική η εγγραφή όλων των παιδιών στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ή θα υπάρχει δικαίωμα επιλογής των γονιών ανάμεσα στο δημόσιο Νηπιαγωγείο και σε παιδικό σταθμό.

Με βάση τις εξελίξεις δεν εφησυχάζουμε! Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις στοχεύσεις της αντιλαϊκής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που από τη μια τσακίζει τη ζωή μας και από την άλλη επιδιώκει να παρουσιάσει ότι δήθεν ικανοποιεί λαϊκά αιτήματα.

Διεκδικούμε εδώ και τώρα Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα νήπια – προνήπια στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο!

Εδώ και τώρα μέτρα ανάπτυξης των υποδομών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και χρηματοδότηση, που να καλύπτει τις ανάγκες. Καμία σκέψη για το πέρασμα των Νηπιαγωγείων στους Δήμους. Όλα τα παιδιά ως τεσσάρων ετών σε δημόσιους αποκλειστικά δωρεάν παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία.

Όλοι συσπειρωμένοι στα σωματεία μας! Όλοι στις Κινητοποιήσεις και τις Γενικές Συνελεύσεις!

Αθήνα, 17/2/2018