ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΄40 – 44 ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΗΜΑΣΙΑ

Η επέτειος του ΟΧΙ απέναντι στον Φασισμό είναι κομμάτι της νεώτερης Ιστορίας του λαού μας γραμμένη με το αίμα του!

Η 28η Οκτωβρίου 1940 και το έπος της Εθνικής Αντίστασης αποτελούν πηγές εξαγωγής σημαντικών ιστορικών διδαγμάτων για τις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και αγωνιστικής έμπνευσης για τη δύναμη που έχει η οργανωμένη λαϊκή απάντηση απέναντί τους.

Εμείς, οι εκπαιδευτικοί τιμάμε τους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, που με οποιονδήποτε τρόπο βγήκαν στο δίκαιο αγώνα και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για το δίκιο και τη λευτεριά του λαού μας.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες μας, η νέα γενιά πρέπει να αναζητήσουν και να μάθουν την πραγματική Ιστορία που δεν θα βρουν στα σχολικά βιβλία γιατί αυτοί που κατέχουν την εξουσία θέλουν να κρύψουν το κύριο και το πιο σημαντικό: Η ιστορική αλήθεια είναι μία και τη γράφουν οι λαοί με τους αγώνες τους!

Παρουσιάζουν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι ως παράφρονες. Θέλουν να κρύψουν ότι ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία με εκλογές σε κλίμα ιδεολογικής χειραγώγησης με ανιστόρητα ιδεολογήματα, τρομοκρατίας του εργαζόμενου λαού με την οικονομική ενίσχυση που απλόχερα του παρείχαν δεκάδες καπιταλιστές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας (“Ford”, “General Motors”, IBM, “Siemens”, KODAK…).

Είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι επιχειρηματικοί κολοσσοί να χρηματοδοτούσαν με τα εκατομμύριά τους έναν παράφρονα; Όχι φυσικά. Οι πόλεμοι δεν γίνονται ποτέ από παραφροσύνη! Κάθε άλλο! Γίνονται για το μοίρασμα των αγορών μεταξύ των μεγάλων επιχειρήσεων και των κρατών που τους στηρίζουν. Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Μόνο που οι καπιταλιστές δεν θα πάνε βέβαια οι ίδιοι να πολεμήσουν. Βάζουν τους λαούς να σκοτώνονται.

Στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών συμμαχιών εκείνης της εποχής τόσο του Άξονα (Γερμανία – Ιταλία – Ιαπωνία), όσο και των ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας και των συμμάχων τους, ήταν η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης, του πρώτου εργατικού κράτους που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς και πρωτοστάτησε στη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Η κυρίαρχη άποψη της ελληνικής αστικής τάξης το 1940 έλεγε: “Δε γίνεται να πολεμήσουμε, ο εχθρός είναι παντοδύναμος” ή «να ρίξουμε μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων». Ο ελληνικός λαός όμως είπε το μεγάλο ΟΧΙ απέναντι στους φασίστες Ιταλούς εισβολείς. Και όταν οι ναζί μπήκαν στο παιχνίδι η αστική τάξη ήταν εκείνη που συνθηκολόγησε και ή συνεργάστηκε μαζί τους ή κρύφτηκε ή έφυγε και πήγε στο Κάιρο με την ελληνική κυβέρνηση, παίρνοντας μαζί και το χρυσάφι της χώρας, αφήνοντας το λαό στο έλεος τριών κατακτητών: Ιταλών, Βουλγάρων και Γερμανών, περιμένοντας να έρθουν πάλι στα πράγματα.

Ο εργαζόμενος λαός όμως δεν περίμενε κανέναν σωτήρα για να τον σώσει! Δεν κάθισε στ’ αυγά του. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ, στον ένοπλο ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ και έδιωξε Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες. Το ΕΑΜ απελευθέρωσε τη μισή Ελλάδα πολύ πριν φύγουν οι Γερμανοί, λειτούργησε σχολεία, με θέατρα και πολιτισμό στις ελεύθερες περιοχές.

Οργάνωσε, ακόμα και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ελεύθερες εκλογές που ψήφισαν για πρώτη φορά οι νέοι από 18 χρόνων και οι γυναίκες. Με το τουφέκι του στον ώμο, προσπάθησε να οργανώσει την κοινωνία των αναγκών και των ονείρων του.

Το ΕΑΜ (1943) εμπόδισε και τελικά κατάφερε να μη φύγει ούτε ένας Έλληνας, για να πάει εργάτης στα εργοστάσια των ναζί.

Έσωσε το λαό από την πείνα με τα συσσίτια, οργάνωσε τη “μάχη της σοδειάς”. Εμπόδισε με μαζικά συλλαλητήρια που είχαν δεκάδες νεκρούς τη Βόρεια Ελλάδα να γίνει μέρος του βουλγαρικού φασιστικού κράτους.

Και τότε και σήμερα αυτό που πραγματικά φοβούνται όλοι αυτοί που κατέχουν τον πλούτο είναι ο οργανωμένος λαός που διεκδικεί να κάνει κουμάντο στον τόπο του και στον πλούτο που παράγει.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιθέσεων και αδιεξόδων που συγκλόνιζαν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, της ανάγκης του να ξεπερνάει με βίαιο τρόπο τις οικονομικές κρίσεις, με το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής.

Το ίδιο που γίνεται και σήμερα. ΟΙ ΗΠΑ δεν βομβαρδίζουν τη Συρία ή το Ιράκ γιατί τους πήρε ο πόνος για τη δημοκρατία ούτε βέβαια για τους τζιχαντιστές (αφού οι ίδιοι τους δημιούργησαν). Βομβαρδίζουν τους λαούς για τα οικονομικά συμφέροντα μιας χούφτας ανθρώπων. Σήμερα η κυβέρνηση γεμίζει τη χώρα μας με ΝΑΤΟικές βάσεις, από όπου φεύγουν τα αεροπλάνα και τα πλοία που σκορπούν το θάνατο στους λαούς, προκαλώντας πόνο και προσφυγιά. Η κυβέρνηση μιλά για γεωπολιτική σταθερότητα, την ίδια στιγμή που μετατρέπει την Ελλάδα σε ορμητήριο αλλά και μαγνήτη επιθέσεων.

Αυτό προσπαθούν σήμερα να συγκαλύψουν και όσοι ανιστόρητα εξισώνουν τον ναζισμό με τον κομμουνισμό είτε ξαναγράφοντας την ιστορία – αφού οι πραγματικοί πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου, αυτοί που αντιστάθηκαν στους κατακτητές, έχουν φύγει από τη ζωή και δεν τους έχουν απέναντί τους να τους διαψεύσουν κατάμουτρα – είτε με κατάπτυστα ψηφίσματα στο ευρωκοινοβούλιο, επειδή θέλουν να κρύψουν ότι τα δύο πραγματικά άκρα που συγκρούονται είναι ο σοσιαλισμός απ’ τη μια και ο καπιταλισμός απ’ την άλλη πότε ασκώντας την κυριαρχία του με την κοινοβουλευτική μορφή πότε με την κατάργησή της.

Γι’ αυτό και στα σχολικά βιβλία, στην τηλεόραση, στα ΜΜΕ επιχειρούν την εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού. Αποσιωπούν ότι περισσότερα από 20 εκατομμύρια έφτασαν οι ανθρώπινες απώλειες (στρατιώτες, οπλίτες) της Σοβιετικής Ένωσης στη μάχη ενάντια στο φασισμό. Δε λένε όμως ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία, αφού άφησαν τη Σοβιετική Ένωση να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος του πολέμου για πάνω από 3 χρόνια, άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο (απόβαση στη Νορμανδία) στην Ευρώπη το 1944, για να προλάβουν την απελευθερωτική πορεία του Κόκκινου Στρατού και να καθορίσουν τη μεταπολεμική εποχή.

Το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης, ενάντια στην τριπλή φασιστική κατοχή, διαψεύδει τα διάφορα «επιχειρήματα» ότι ο λαός μεγαλουργεί όταν συσπειρώνεται στους στόχους μιας επίπλαστης «εθνικής ενότητας», δηλαδή τους εκάστοτε στόχους της άρχουσας τάξης. Ούτε το 1940 ούτε στην πορεία αυτού του αγώνα υπήρξε «εθνική ενότητα», ούτε κοινοί στόχοι και κοινά συμφέροντα μεταξύ επιχειρηματιών και εργαζομένων. Το βάρος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα το σήκωσαν οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες, όπως λέει κι ο ποιητής.

Αυτό που στην πραγματικότητα υπήρξε ήταν: Από τη μια μεριά η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε από τις γραμμές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και το πλήρωσε με βαρύ φόρο αίματος. Και από την άλλη υπήρχε η αστική τάξη, οι δοσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες, οι μαυραγορίτες και οι πολιτικές της δυνάμεις που άλλες συνεργάστηκαν ανοιχτά με τον κατακτητή, άλλες διέφυγαν στο εξωτερικό κι άλλες, λιγοστές, που οργάνωσαν «αντιστασιακές ομάδες», με την καθοδήγηση των Βρετανών, έχοντας τα μάτια τους στραμμένα στις μεταπολεμικές εξελίξεις για τη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας.

Γι’ αυτούς τους λόγους μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στη χώρα μας εορτάζεται η έναρξη του πολέμου και όχι η απελευθέρωσή της, τον Οκτώβρη του 1944, ή η οριστική λήξη του πολέμου, την 9η Μάη 1945, με την αθάνατη εποποιία του Κόκκινου Στρατού και την άνευ όρων παράδοση των ναζί.

Σήμερα προβάλλεται ως «εθνικός στόχος» η καπιταλιστική ανάπτυξη, που στηρίζεται στα συντρίμμια των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων και τη συμμετοχή της Ελλάδας σ’ όλα τα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο όνομα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη ΣΥΡΙΖΑ, υπηρετώντας αυτούς τους σχεδιασμούς, ενισχύει και επεκτείνει τις βάσεις στην Ελλάδα, με τη νέα νατοϊκή συμφωνία μετατρέποντας τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, εμπλέκοντας το λαό μας στους σχεδιασμούς κι ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των αγορών. Ανταγωνισμοί που μπορούν να πάρουν και τη μορφή της γενικευμένης πολεμικής αντιπαράθεσης.

Αυτές οι εξελίξεις καθιστούν επίκαιρο όσο ποτέ το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που γεννά τον πόλεμο, τις κρίσεις, τη φτώχεια, το τέρας του φασισμού.

Κυβερνήσεις, βιομήχανοι, εφοπλιστές και τραπεζίτες, εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές μας ζητούν να σκύψουμε το κεφάλι, γιατί “δεν έχουν αποτέλεσμα οι αγώνες”, γιατί “άλλοι αποφασίζουν”, γιατί ¨είναι ανέφικτο να ζούμε σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες¨, ότι πρέπει με ¨εθνική ομοψυχία¨ να αντιμετωπίσουμε και την κρίση τους και την ανάπτυξή τους, με τα συνδικάτα και το δικαίωμα στην απεργία στον γύψο, να δείξουμε ρεαλισμό απέναντι στην πραγματικότητα της σκληρής εκμετάλλευσης. Έναν τέτοιο ρεαλισμό που ζητούσαν στους γονείς και στους παππούδες μας απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό.

Το ΟΧΙ απέναντί τους είναι και σήμερα καθήκον και υποχρέωσή μας!

Εκείνο που χρειάζεται είναι να αποχτήσουμε εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη μας για το δίκιο μας, στηριγμένοι και στην ιστορική μας πείρα για να μη βρεθούμε «κάτω από τη σημαία» των εκμεταλλευτών μας, σε έναν νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο αλλά να χαράξουμε τον δικό μας δρόμο, για μια κοινωνία που θα καλύπτει τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες. Να συγκροτήσουμε τη δική μας κοινωνική συμμαχία, για να γίνουμε οι ίδιοι κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουμε, έξω από τις οποιεσδήποτε ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες.

Τιμάμε το ΟΧΙ του 1940, παλεύοντας για τα δικαιώματά μας στη δουλειά, στη μόρφωση, στην Υγεία, στην κοινωνική ασφάλιση, στον ελεύθερο χρόνο.

Παλεύουμε για να ζωντανέψει η νέα αντεπίθεση της δικής μας εποχής. Τίποτα δεν χαρίζεται! όλα κατακτιούνται!

Η Ιστορία της κάθε γενιάς γράφεται με ταξικούς αγώνες!

ΤΟ Δ.Σ. ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ « ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ» ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/11/2019 7.30 Μ.Μ. ΣΤΟ ΚΕΠ ΤΗΣ Ν. ΙΩΝΙΑΣ

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ : “Το τελευταίο σημείωμα” – Αφιέρωμα στην Εθνική Αντίσταση 1941-44 στα πλαίσια του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 – 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018 – 78 χρόνια μετά

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες γιορτάζουμε την πιο ηρωική στιγμή τούτου του λαού που αντιστάθηκε στο θηρίο του Φασισμού την περίοδο της παντοδυναμίας του στην Ευρώπη.  Είναι μια ιστορική περίοδος που τα σχολικά βιβλία διαστρεβλώνουν, αφήνοντας τη νέα γενιά στο σκοτάδι της αμάθειας και της μοιρολατρίας. Αυτά τα σχολικά ιστορικά βιβλία έχουν βραβευτεί από την Ε.Ε., που επίσημα πια ταυτίζει την λαϊκή πάλη με την τρομοκρατία και τον φασισμό!

Η 28η Οκτωβρίου 1940 και η κατοπινή πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στη φασιστική τριπλή κατοχή, μέσα από τις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης και κυρίως της μεγαλύτερης και μαζικότερης οργάνωσης του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων, ιδιαίτερα σήμερα που οι αντιθέσεις και τα αδιέξοδα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων.

Άλλωστε και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, απότοκος του οποίου ήταν και ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, ήταν αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης της δεκαετίας του 1930 και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που αυτή τροφοδότησε μεταξύ των τότε μεγάλων καπιταλιστικών κρατών, κυρίως ανάμεσα στις ΗΠΑ – Βρετανία – Γαλλία και Γερμανία – Ιαπωνία – Ιταλία, για το ξαναμοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των αγορών του κόσμου, που από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσαν να λυθούν παρά μόνο με τα όπλα.

 

Η άνοδος του Ναζισμού και του Φασισμού ήταν πολιτική επιλογή του καπιταλισμού όταν οι κονοβουλευτικές διαδικασίες δεν του εξασφάλιζαν την απόλυτη κυριαρχία του απέναντι στον ταξικό του αντίπαλο, την εργατική τάξη που η συνεχιζόμενη για χρόνια καταπιέση της και η οικονομική της εξαθλίωση εγκυμονούσε τον κίνδυνο της εξέγερσής της.

Ο Χίτλερ δεν ήταν ένας παρανοϊκός… ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών (Krupp Thiessen group, Stadard Oil, Ford, General Motors,  Chrysler Kodak  κ.α.) σε εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, που η πίτα έπρεπε να ξανακοπεί και το μόνο μέσο για να γίνει αυτό ήταν ο πόλεμος.

 

Ταυτόχρονα, στόχος και των δυο ιμπεριαλιστικών μπλοκ ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς και πρωτοστάτησε στη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών καταθέτοντας τεράστιο φόρο αίματος.

Γιατί τον Φασισμό τον νίκησαν ο Κόκκινος Στρατός της Σοβιετικής Ένωσης, οι λαοί της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Γιουγκοσλαβίας κ.λ.π., με το αίμα των εκατομμύριων νεκρών τους.

 

Την Εθνική Αντίσταση στην πατρίδα μας την έκαναν οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι, «οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες» όπως λέει και ο ποιητής, με οδηγό τους το ΕΑΜ. Όμως, ενώ η πλειοψηφία του λαού  πολεμούσε τους φασίστες κατακτητές,  κάποιοι άλλοι φορούσαν την κουκούλα του καταδότη, τη στολή του γερμανοτσολιά  ή στοίβαζαν λίρες από γερμανικά συμβόλαια και τη μαύρη αγορά, άλλοι πάλι κυβέρνηση, τραπεζιτες και βιομήχανοι επέλεξαν την ασφάλεια της Μέσης Ανατολής. Οι Φασίστες δε φορούσαν μόνο τη στολή του Γ’ Ράιχ, φορούσαν τη στολή της ΕΟΝ του Μεταξά και μιλούσαν τη δική μας γλώσσα.

Είναι προφανές ότι το δίδαγμα που μπορεί να βγει από την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης είναι ότι οι λαοί είναι η μόνη Υπερδύναμη, αυτή που μπορεί να ροκανίσει την παντοκρατορία και των σημερινών κρατούντων, αρκεί να πιστέψουν στη δύναμή τους.

Αυτός ο αγώνας απέδειξε ότι ο κάθε φορά αρνητικός συσχετισμός δεν είναι αμετάβλητος και ότι οι λαοί μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές της ιστορικής εξέλιξης. Αυτό το δίδαγμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία σήμερα, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επικαλείται τον αρνητικό συσχετισμό, για να καλλιεργήσει τις μειωμένες απαιτήσεις και το συμβιβασμό. Αυτός ο “ρεαλισμός”, ντυμένος με δήθεν αριστερό περιτύλιγμα, καθηλώνει δυνάμεις που σήμερα πρέπει να δράσουν σε σύγκρουση με την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αν αυτή η λογική επικρατούσε τα χρόνια της κατοχής, δεν θα υπήρχε η εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης και η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Το στοιχείο της “εθνικής ενότητας”, που με αφορμή την 28η Οκτώβρη, τονίζουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στοχεύει στην εξαπάτηση του λαού, για να τον κρατούν δεμένο στους κάθε φορά “εθνικούς στόχους” της αστικής τάξης, που είναι στον αντίποδα των λαϊκών συμφερόντων. Η Ιστορία διδάσκει ότι ούτε το 1940 ούτε και τα μετέπειτα χρόνια υπήρξε “εθνική ενότητα”. Γιατί τέτοια ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει σε μια ταξική κοινωνία, είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου.

Και τότε, από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, και έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος.

Από την άλλη, υπήρχε η αστική τάξη, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τόσο αυτές που ανοιχτά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή όσο και αυτές που διέφυγαν στο εξωτερικό. Όσες παρέμειναν καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια. Οι λιγοστές αστικές δυνάμεις που οργάνωσαν “αντιστασιακές ομάδες”, με την καθοδήγηση των Βρετανών, είχαν τα μάτια τους στραμμένα κυρίως στις μεταπολεμικές εξελίξεις, για να σταθεροποιηθεί η κλονισμένη αστική εξουσία.

Υπήρχαν οι δωσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες, οι Χίτες και οι μαυραγορίτες, τους οποίους εξυμνεί με κάθε ευκαιρία η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Η Ιστορία μας διδάσκει πως με τον φασισμό δεν ξεμπερδεύεις τόσο εύκολα, γιατί πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα  αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου……. Γιατί ο φασίστας δεν είναι από άλλον πλανήτη, είναι δίπλα μας και είναι αποτέλεσμα μιας βαθιά άδικης κοινωνίας, βυθισμένης στην μοιρολατρία, τον φόβο, με απαξιωμένους τους συλλογικούς δρόμους δράσης και –όπως έχει ιστορικά αποδειχτεί- με πακτωλό διαθέσιμων χρημάτων από τα μεγάλα αφεντικά για εξαγορά και δράση.

Απαιτείται λοιπόν σταθερή πάλη για να ανατραπούν οι αιτίες που γεννούν το Φασισμό. Απαιτείται μαζικά ο λαός να παλέψει ενάντια στη μήτρα που γεννά τη φτώχεια, την πείνα, τη δημιουργία στρατιών ξεριζωμένων, την υπονόμευση και τη συκοφάντηση του λαϊκού κινήματος και τη διαγραφή της ιστορικής μνήμης με την εξίσωση κομμουνισμού-φασισμού,  ενάντια στα τσιράκια της, αλλά και σε όλους όσους της κάνουν πλάτες ή δείχνουν ανοχή.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να οργανώσουν τη δράση τους, να πάρουν τα μέτρα τους. Απομονώνουμε τα  τσιράκια της Χρυσής Αυγής. Οργανώνουμε συζητήσεις, εκδρομές σε ιστορικούς τόπους και πολύμορφες εκδηλώσεις (βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές, εκθέσεις φωτογραφίας, θέατρο) σε μόνιμη και σταθερή βάση όλη την σχολική χρονιά, με πρώτο μας μέλημα να καταλάβουν οι μαθητές, τα παιδιά μας ότι οι χρυασαυγίτες δεν είναι μάγκες … είναι απόγονοι των ναζιστών.

 

Σήμερα “εθνικός στόχος” της αστικής τάξης είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, πάνω στα ερείπια των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων. Είναι η συμμετοχή σε όλα τα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο όνομα της “γεωστρατηγικής αναβάθμισης” της χώρας, που εμπλέκει το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα αστικά κόμματα στήριξαν τις συμφωνίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τις ΗΠΑ για την αναβάθμιση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των αγορών.

Αυτούς τους σχεδιασμούς υπηρετεί η κυβέρνηση, όταν δίνει το 2% του ΑΕΠ (4 δισ. ευρώ), κάθε χρόνο, για τα ΝΑΤΟικά σχέδια, τη στιγμή που ο λαός υποφέρει. Όταν στέλνει ελληνικά στρατεύματα εκτός συνόρων σε ΝΑΤΟικές αποστολές και ασκήσεις. Όταν πρωταγωνιστεί να μπουν νέες χώρες στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπως τελευταία με τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Η επέκταση της βάσης στη Σούδα, η μεταφορά drones στη Λάρισα, η δημιουργία βάσης αμερικανικών ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, ο σχεδιασμός για μεταφορά “ειδικών όπλων”, δηλαδή πυρηνικών στον Άραξο, είναι μέτρα που ήδη υλοποιούνται από την κυβέρνηση και έχουν τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και των άλλων κομμάτων που στηρίζουν την ευρωνατοϊκή πολιτική. Παίζουν όμως με τη φωτιά, την ώρα που οξύνονται οι αντιθέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας στα Βαλκάνια και επιδεινώνονται οι σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας.

-Να σημάνει ξεσηκωμός από τον λαό και τη νεολαία. Αυτή η πολιτική δεν είναι προς το συμφέρον του λαού και της νεολαίας. Οι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ δεν είναι παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας.

-Να καταδικαστεί μαζικά η πολιτική που έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε σημαιοφόρο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, σε ορμητήριο των αμερικανοΝΑΤΟικών εγκληματικών σχεδιασμών. Να σταματήσει κάθε συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.

Στηριγμένος στην ιστορική πείρα, ο λαός μας χρειάζεται να αποκτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για τις δικές του ανάγκες. Για να μη βρεθεί “κάτω από τη σημαία” των εκμεταλλευτών του, αλλά να χαράξει το δικό του δρόμο, να συγκροτήσει τη δική του κοινωνική συμμαχία, για να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει, έξω από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σε μια κοινωνία, χωρίς φτώχεια, ανεργία, κρίσεις και πολέμους.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΠΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΑΝ ΦΑΡΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΛΑΜΨΗ

 

 

ΤΙΜΑΜΕ ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ – ΝΑΖΙΣΜΟ

Η 28η Οκτωβρίου 1940 και η κατοπινή πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στη φασιστική τριπλή κατοχή, αποτελούν πηγή έμπνευσης και εξαγωγής πολύτιμων διδαγμάτων, χρήσιμων για το λαϊκό συνδικαλιστικό κίνημα και σήμερα, κυρίως για την ταξική κατεύθυνση που θα πρέπει να έχει ο αγώνας του.

Τιμάμε το ΟΧΙ του ελληνικού λαού ενάντια στο φασισμό – ναζισμό. Τον αγώνα και τους νεκρούς των στρατιωτικών και του λαού στο μέτωπο και τα μετόπισθεν. Τιμάμε όσους συνέχισαν την πάλη ενάντια στη ναζιστική κατοχή και τους ντόπιους συνεργάτες τους, τους εκατοντάδες χιλιάδες λαού και πατριώτες, τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που έγραψαν λαμπρές σελίδες με τον αγώνα ενάντια στους κατακτητές.

Το στοιχείο της «εθνικής ενότητας», που με αφορμή την 28η του Οκτώβρη, τονίζουν οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις, στοχεύει στην εξαπάτηση του λαού, για να τον κρατούν δεμένο στους κάθε φορά «εθνικούς στόχους» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που είναι στον αντίποδα των λαϊκών συμφερόντων. Η Ιστορία διδάσκει ότι ούτε το 1940 και τα μετέπειτα χρόνια υπήρξε «εθνική ενότητα», γιατί δεν μπορεί να υπάρξει τέτοια σε μια ταξική κοινωνία, είτε σε καιρό ειρήνης, είτε στον καιρό του πολέμου.

Και τότε, από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε με ανιδιοτέλεια, κυρίως μέσα από τις γραμμές  της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, που έδωσε σε αυτόν τον αγώνα βαρύ φόρο αίματος τα καλύτερα παιδιά της.

Από την άλλη, υπήρχε η αστική τάξη, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τόσο αυτές που ανοιχτά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή όσο και αυτές που διέφυγαν στο εξωτερικό. Όσες παρέμειναν καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια. Υπήρχαν οι δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες και μαυραγορίτες, τους οποίους εξυμνεί με κάθε ευκαιρία η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το αποτέλεσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων μεταξύ των τότε καπιταλιστικών κρατών, κυρίως ανάμεσα στις ΗΠΑ – Βρετανία – Γαλλία και Γερμανία – Ιαπωνία – Ιταλία, για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, που από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσαν να λυθούν παρά μόνο με τα όπλα. Τον πόλεμο τροφοδότησε η καπιταλιστική κρίση της δεκαετίας του ’30. Ταυτόχρονα, στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ενωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς στην πάλη τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Κι αυτό, ανεξάρτητα από το ότι οι ΗΠΑ – Βρετανία υποχρεώθηκαν τελικά να συμμαχήσουν με την ΕΣΣΔ.

Στον αγώνα για τη συντριβή του ναζισμού – φασισμού έδωσαν τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους πάνω από 20 εκατομμύρια Σοβιετικοί πολίτες.

Η προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να εμφανιστεί ως συνεχιστής του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, για να δικαιολογήσει τα μνημόνια που υπογράφει, τα αντιλαϊκά μέτρα που υλοποιεί, καθώς και την πλήρη ευθυγράμμισή της με ΝΑΤΟ – ΕΕ, συνιστά ασέλγεια κι αμαύρωση των ηρωικών αγώνων του λαού μας.

Το πιο σημαντικό είναι ότι επικαλείται την εθνική ενότητα για να καλλιεργήσει τις μειωμένες απαιτήσεις και τον συμβιβασμό, να παρασύρει το λαό στο στόχο της «δίκαιης ανάπτυξης», δηλαδή της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας, που δήθεν είναι το πρωτεύον σήμερα. Αυτός ο σύγχρονος ραγιαδισμός, ντυμένος με αριστερό περιτύλιγμα, καθηλώνει δυνάμεις που σήμερα πρέπει να δράσουν, με γραμμή ρήξης και ανατροπής αυτής  της βαρβαρότητας. Αν αυτή η λογική επικρατούσε τα χρόνια της Κατοχής, δεν θα υπήρχε η εποποιία της Εθνικήςς Αντίστασης και η Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Ένα από τα πιο σημαντικά διδάγματα εκείνης της περιόδου, ιδιαίτερα σήμερα που πυκνώνουν οι εστίες πολέμων, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των αγορών και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου, είναι η έμπρακτη επιβεβαίωση της ανάγκης, οι εργαζόμενοι να κατευθύνουν τον αγώνα και την πάλη τους για μια άλλη κοινωνία που θα υπηρετεί τις δικές τους ανάγκες, για να μη βρεθούν κάτω από τη σημαία των εκμεταλλευτών τους, αλλά να χαράξουν τον δικό τους δρόμο για τη δική τους εξουσία.

Η 28η Οκτωβρίου είναι ταυτόχρονα ημέρα έμπνευσης και γνώσης, διδάσκει στο λαό και τη νεολαία να πουν σήμερα το δικό τους ΟΧΙ στην πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης, στα αντιλαϊκά μνημόνια διαρκείας που του επιβάλλουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Είναι ανάγκη ως εκπαιδευτικοί, να πρωτοστατήσουμε για να μάθουν οι μαθητές μας όλη την αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το φασισμό, την ηρωική πάλη του λαού. Να μην περάσει η παραχάραξη και η διαστρέβλωση της ιστορίας των λαών που επιχειρεί η ΕΕ.

Να διδάξουμε τη νέα γενιά ότι ο λαός  μας στηριγμένος στην ιστορία του να αποχτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη. Να βαδίσει στο δρόμο της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας, να απαλλαγεί από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει, για να γίνει πραγματικότητα μια κοινωνία, χωρίς φτώχεια, ανεργία, κρίσεις και πολέμους.

Βίντεο αφιέρωμα στην 28η Οκτωβρίου 1940

www.youtube.com/watch?time_continue=17&v=zKzfMh7UU-Y

Μήνυμα για την 28 Οκτώβρη 1940. ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ! ΕΜΠΝΕΟΜΑΣΤΕ! ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!

Ο ΛΑΟΣ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ
ΝΑΖΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ
Ο Β’ Παγκόσμιος
Πόλεμος, μέρος του οποίου ήταν και ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, ήταν αποτέλεσμα
των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που τροφοδότησε η καπιταλιστική κρίση της
δεκαετίας του ’30  κυρίως ανάμεσα στις
ΗΠΑ – Βρετανία – Γαλλία από τη μια και Γερμανία – Ιαπωνία – Ιταλία από την
άλλη, για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, που από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσαν
να λυθούν παρά μόνο με την ένοπλη σύγκρουση. Ταυτόχρονα, στόχος και των δυο
ιμπεριαλιστικών μπλοκ ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού
κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης, ανεξάρτητα από το ότι ΗΠΑ και Μ.Βρετανία
υποχρεώθηκαν τελικά να συμμαχήσουν με την ΕΣΣΔ.
Η 28η Οκτωβρίου
1940 και η αντιστασιακή πάλη της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας ενάντια στην τριπλή
φασιστική κατοχή, αποτελεί πηγή έμπνευσης και εξαγωγής πολύτιμων διδαγμάτων,
χρήσιμων τη νέα γενιά και για το λαϊκό αγώνα  κυρίως για την κατεύθυνση που θα πρέπει να
έχει αυτός ο αγώνας.
Το στοιχείο της
“εθνικής ενότητας”, με αφορμή την 28η Οκτώβρη, που επικαλούνται ο
πρωθυπουργός και διάφορες πολιτικές δυνάμεις, στοχεύει στην εξαπάτηση του λαού,
για να τον κρατούν δεμένο στους κάθε φορά “εθνικούς στόχους” της τάξης
που κατέχει την εξουσία και είναι στον αντίποδα των λαϊκών συμφερόντων. Η
Ιστορία διδάσκει ότι ούτε το 1940 ούτε και στη διάρκεια της κατοχής υπήρξε
“εθνική ενότητα”.
Και τότε, από τη
μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του φτωχού λαού, που αγωνίστηκε με ανιδιοτέλεια,
από τις γραμμές κυρίως του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, καθώς και στρατιωτικοί που εξέφραζαν το
γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό και από την άλλη  η αστική τάξη, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις,
τόσο αυτές που ανοιχτά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή όσο και αυτές που
διέφυγαν στο εξωτερικό, οι δωσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες και οι μαυραγορίτες,
τους οποίους εξυμνεί με κάθε ευκαιρία η εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Στον αγώνα για τη
συντριβή του ναζισμού – φασισμού έδωσαν τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι, από
τους οποίους πάνω από 20 εκατομμύρια σοβιετικοί πολίτες ενώ ο φόρος αίματος που
πλήρωσε η ελληνική Αντίσταση, πρώτοι  απ’
όλους οι ΕΑΜίτες, ΕΠΟΝίτες και ΕΛΑΣίτες αγωνιστές συγκαταλέγουν τη χώρα μας
στην 3η θέση σε ανθρώπινες απώλειες.
Η προσπάθεια της
σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να εμφανιστεί ως συνεχιστής του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ,
για να δικαιολογήσει τα μνημόνια που υπογράφει, τα αντιλαϊκά μέτρα που
υλοποιεί, και την ευθυγράμμιση της πολιτικής της με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αποτελεί
ιστορική καπιλεία των ηρωικών αγώνων του λαού μας.
Ο κάθε
συνάδελφος και συναδέλφισσα πρέπει σήμερα να ανταποκριθεί στην απαίτηση των
καιρών: να μάθει την πραγματική ιστορία στους μαθητές του να αντισταθεί στο
επιχειρούμενο ξαναγράψιμο της ιστορίας με βρώμικο μελάνι. Ο δεύτερος παγκόσμιος
πόλεμος ως μια προσπάθεια για ξαναμοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στις μεγάλες
καπιταλιστικές δυνάμεις δεν ήταν έργο κάποιου τρελού. Η απαράμιλλη εποποιία στο
μέτωπο της Αλβανίας, το έπος της Αντίστασης και ο μεγάλος αντιφασιστικός αγώνας
των λαών αποτελούν σημαντική και ανεξάντλητη παρακαταθήκη. Αλήθεια πώς μπορεί
να θεωρηθεί ότι στήριξαν το ΟΧΙ εκείνοι που έλεγαν ότι «θα ρίξωμεν μερικές
τουφεκιές διά την τιμή των όπλων», όπως η ανώτατη ηγεσία του στρατού ή εκείνοι
που πίστευαν, όπως ο δικτάτορας Μεταξάς, ότι «η Ελλάδα δεν πολεμά για τη νίκη»;
Μπορεί να είπαν το ΟΧΙ όσοι διάλεγαν το στρατόπεδο του ενός ιμπεριαλιστή
απέναντι στον άλλο; Το ΟΧΙ που τιμούμε,  μόνο ο λαός και οι οργανώσεις που εξέφραζαν τα
συμφέροντά του μπορούσαν να το πουν.
Αλήθεια
ποια σχέση με την «εθνική ομοψυχία» μπορεί να έχει ο όρκος του ΕΛΑΣ: «Ορκίζομαι
ότι θα αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη
απελευθέρωση, ακεραιότητα και ανεξαρτησία της πατρίδας. Για την περιφρούρηση
των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των
κυριαρχικών δικαιωμάτων του
».
 με εκείνον των «εθνικιστών» των ταγμάτων
ασφαλείας;
 «Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον,
ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανωτάτου αρχηγού του Γερμανικού
στρατού Αδόλφου Χίτλερ
».
Κι
όμως τα σχολικά βιβλία αποσιωπούν το ρόλο των ταγματασφαλιτών ενώ κρύβουν και
το σάλπισμα του Νίκου Ζαχαριάδη: «…ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε
χωριό, καλύβα με καλύβα, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικού
απελευθερωτικού αγώνα… Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το
σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι, και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της
δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’
έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό
». Με το όπλο στο χέρι ο λαός μας πολέμησε
τον ξένο κατακτητή και τους ντόπιους δυνάστες. Απελευθέρωσε την Ελλάδα. Με την
πολιτική απεργία απέτρεψε να σταλούν Έλληνες εργάτες στα εργοστάσια της
Γερμανίας. Αξιοποίησε κάθε μορφή πάλης. Οργάνωσε νέους λαϊκούς θεσμούς, Λαϊκή
Αυτοδιοίκηση και Παιδεία. Κατάχτησε για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες
και τους νέους.
Στην
Ελλάδα και τότε απέναντι στο λαό βρέθηκε η πλουτοκρατία και το αστικό πολιτικό
κατεστημένο. Οι πρόγονοι των σημερινών καπιταλιστών και των κομμάτων που τους
υπηρετούν τον καλούσαν να υποταχθεί. Και μετά την απελευθέρωση οι
ταγματασφαλίτες που υμνούσαν το Χίτλερ υπηρέτησαν τα νέα τους αφεντικά, τους
Άγγλους και τους Αμερικάνους σφάζοντας, βιάζοντας και τρομοκρατώντας.
Υπηρετήσαν τους φυγάδες αστούς πολιτικούς, που επανέκαμψαν. Αυτός ήταν ο
πατριωτισμός τους. Έγιναν κράτος εν κράτει και τροφοδότησαν το μετεμφυλιακό
καθεστώς και αργότερα τη χούντα των συνταγματαρχών με παρακρατικούς, στελέχη
και βασανιστές.
ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ!
ΕΜΠΝΕΟΜΑΣΤΕ! ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
Σήμερα
η ΕΕ με τα επαίσχυντα προγράμματα για το ξαναγράψιμο της ιστορίας, μοιράζει
εκατομμύρια για να διδάσκεται η νεολαία ότι πρέπει να μισεί τους απελευθερωτές
του τόπου της, όσους έδωσαν αίμα στην αντίσταση και τον αντιφασιστικό αγώνα.
Μοιράζει εκατομμύρια για να εξισώσει τους αγωνιστές με τους φασίστες και να
θάψει την τεράστια συμβολή των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και της
Σοβιετικής Ένωσης στην ήττα του φασισμού. Καλλιεργούν συστηματικά τη θεωρία των
άκρων για να στήσουν ξανά το λαό και τη νεολαία στον τοίχο. Το σάπιο
κατεστημένο κρύβει την ταξική ουσία του φασισμού, που ήταν και είναι παιδί του,
γιατί ξέρει ότι μπροστά του θα βρει όπως τότε «τους νέους με τα πρησμένα πόδια
που τους έλεγαν αλήτες».
Ιδιαίτερα σήμερα,
που πυκνώνουν οι εστίες πολέμων, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού
πλούτου και των αγορών και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ενός γενικευμένου πολέμου,
με την εμπλοκή και της Ελλάδας, τα διδάγματα εκείνης της περιόδου είναι όσο
ποτέ χρήσιμα και αναγκαία. Για να μη βρεθεί ο λαός μας κάτω από τη σημαία των
εκμεταλλευτών του, αλλά να χαράξει το δικό του δρόμο, στηριγμένος στην ιστορική
του πείρα να αποχτήσει εμπιστοσύνη στη δύναμη του να βαδίσει στο δρόμο της
κοινωνικής Λαϊκής Συμμαχίας, για να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει, έξω
από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σε μια κοινωνία, χωρίς φτώχεια,
ανεργία, κρίσεις και πολέμους.
Να
συνεχίσουμε, πιο έμπειροι, για την οριστική νίκη ενάντια στο φασισμό και το
σύστημα που τον γεννά.

Α.Σ.Γ.Μ.Ε. : 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 «Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ το δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον !»

28η  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
«Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ το

δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ
τον!»

     Κάθε
χρόνο τέτοιες μέρες γιορτάζουμε την πιο ηρωική στιγμή τούτου του λαού που αντιστάθηκε
στο θηρίο του Φασισμού την περίοδο της παντοδυναμίας του στην Ευρώπη. Είναι μια
ιστορική περίοδο που τα σχολικά βιβλία διαστρεβλώνουν, αφήνοντας τη νέα γενιά
στο σκοτάδι της αμάθειας και της μοιρολατρίας. Αυτά τα σχολικά ιστορικά βιβλία
έχουν βραβευτεί από την Ε.Ε., που επίσημα πια ταυτίζει την λαϊκή πάλη με την
τρομοκρατία και τον φασισμό! 

Την Εθνική Αντίσταση έκαναν οι
ταπεινοί και καταφρονεμένοι με οδηγό τους το ΕΑΜ. Όμως, ενώ η πλειοψηφία του
λαού  πολεμούσε τους φασίστες
κατακτητές,  κάποιοι άλλοι φορούσαν την
κουκούλα του καταδότη, τη στολή του γερμανοτσολιά  ή στοίβαζαν λίρες από γερμανικά συμβόλαια και
τη μαύρη αγορά, άλλοι πάλι κυβέρνηση, τραπεζιτες και βιομήχανοι επέλεξαν την
ασφάλεια της Μέσης Ανατολής. Οι Φασίστες δε φορούσαν μόνο τη στολή του Γ’ Ράιχ,
φορούσαν τη στολή της ΕΟΝ του Μεταξά και μιλούσαν τη δική μας γλώσσα. Ο Χίτλερ
δεν ήταν ένας παρανοϊκός… ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος των μεγάλων πολυεθνικών
εταιριών (όπως οι Krupp
Thiessen group, Stadard Oil,
Ford, General Motors , Chrysler  κ.α. )σε εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, που
η πίτα έπρεπε να ξανακοπεί και το μόνο μέσο για να γίνει αυτό ήταν ο πόλεμος.
Το Φασισμό τον νίκησαν ο Κόκκινος Στρατός της Σοβιετικής Ένωσης, οι λαοί της
Ελλάδας, της Γαλλίας, της Γιουγκοσλαβίας κ.λπ., με το αίμα των εκατομμύριων
νεκρών τους. Είναι προφανές ότι το δίδαγμα που μπορεί να βγει από την εποποιία
της Εθνικής Αντίστασης δηλ. ότι οι λαοί
είναι η μόνη Υπερδύναμη
, μπορεί να θα ροκανίσει την παντοκρατορία των
σημερινών κρατούντων, αρκεί να πιστέψουν στη δύναμή τους. 
……
Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σαν χολέρα 


                                   
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,


                                             και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα 


                                                  αν
χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου…….
                
 Λίγες μέρες πριν
το φετινό εορτασμό της 28ης του Οκτώβρη  με τον απόηχο των εγκληματικών πράξεων της
Χ.Α. να παραμένει στη μνήμη του λαού, η σχολική κοινότητα ταράζεται από μια σειρά
περιστατικών: 
7/10, Κεφαλονιά:     Το υπουργείο
Παιδείας μπαίνει ουσιαστικά στην υπηρεσία της ΧΑ,
η οποία κατέθεσε ερώτηση
στην βουλή απαιτώντας να βρεθούν οι εκπαιδευτικοί που υποκίνησαν τους μαθητές
και ακολουθούν την πρόταση της ΑΣΓΜΕ να τιμήσουν με ενός λεπτού σιγή τον
δολοφονημένο αντιφασίστα Π. Φύσσα!
10/10, Θεσσαλονίκη: Χρυσαυγίτικο ψηφοδέλτιο
με την επωνυμία «Εθνικιστικό Μέτωπο»,
ανακηρύχτηκε επίσημα
από τη Διεύθυνση Α/θμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, ως υποψήφιο
για τις εκλογές αιρετών στο ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης.
13/10, Αγ. Παντελεήμονας: Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΧΑ
βάζει υποψήφιος για τον σύλλογο γονέων του
σχολείου του.
14/10, Αθήνα: Σε συνέντευξή
του ο υπουργός Λοβέρδος, ζητά «να βγουν οι ιδεολογίες έξω από το σχολείο»
ταυτίζοντας φασίστες και κομμουνιστές.
15/10, Κερατσίνι: Καθ’ υπόδειξη
φασίστα γονιού, πάνοπλοι αστυνομικοί εισβάλλουν πρωί – πρωί στο 8ο
Δημοτικό σχολείο Κερατσινίου για να συλλάβουν 10χρονο αλλοδαπό μαθητή επειδή είχε τσακωθεί
με το παιδί του γονιού.
ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΔΕΝ
ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ
                Η Ιστορία μας
διδάσκει πως δεν αρκεί μόνο μία δικαστική καταδίκη για να μπουν οι φασίστες στο
χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Απαιτείται μαζικά ο λαός να παλέψει ενάντια στα
τσιράκια τους, αλλά και σε όλους όσοι τους κάνουν πλάτες ή δείχνουν ανοχή. Απαιτείται σταθερή πάλη για να ανατραπούν
οι αιτίες που γεννούν το Φασισμό: τη φτώχεια, την πείνα, τη δημιουργία στρατιών
ξεριζωμένων, την υπονόμευση – συκοφάντηση του λαϊκού κινήματος και τη διαγραφή
της ιστορικής μνήμης.
Γιατί ο φασίστας δεν είναι από άλλον πλανήτη, είναι
από εδώ και είναι αποτέλεσμα μιας βαθιά άδικης κοινωνίας, βυθισμένης στην
μοιρολατρία το φόβο, με απαξιωμένους τους συλλογικούς δρόμους δράσης και -όπως
έχει ιστορικά αποδειχτεί- με πακτωλό διαθέσιμων χρημάτων από τα μεγάλα αφεντικά
για εξαγορά και δράση.
               
                Καλούμε όλους τους φορείς των γονιών
(Συλλόγους, Ενώσεις, Ομοσπονδίες) να οργανώσουν τη δράση τους, να πάρουν τα
μέτρα τους.
                 
                Απομονώνουμε τα  τσιράκια της Χρυσής Αυγής, που προσπαθούν να
μπουν μέσα στα συνδικαλιστικά όργανα των σχολείων. Βάζουμε στη γωνία τους
εκπροσώπους της σε κάθε σχολείο!
                Οργανώνουμε συζητήσεις, εκδρομές σε
ιστορικούς τόπους και πολύμορφες εκδηλώσεις (βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές,
εκθέσεις φωτογραφίας, θέατρο) σε μόνιμη και σταθερή βάση καθ’ όλη την σχολική
χρονιά, με πρώτο μας μέλημα να καταλάβουν οι μαθητές, τα παιδιά μας ότι οι
χρυασαυγίτες δεν είναι μάγκες … είναι απόγονοι των ναζιστών.
                Αποκαλύπτουμε με κάθε αφορμή, ότι με
τον χυδαίο εθελοντισμό και την επαιτεία που αναπτύσσουν μέσα στα σχολεία και
τις γειτονιές (τη στιγμή που φτιάχνουν δουλεμπορικά γραφεία για τα αφεντικά!)
θέλουν να παραπλανήσουν τους πιο αδύναμους.
                Αναπτύσσουμε σε κάθε σχολείο και σε
κάθε γειτονιά ή χώρο δουλειάς πραγματική αλληλεγγύη,
                Δυναμώνουμε το κίνημα που δεν
συμβιβάζεται με τα ψίχουλα – απαιτεί τη ζωή που έχουμε δικαίωμα και ανάγκη.
                Με
αφορμή την 28η Οκτωβρίου κάθε σύλλογος γονέων οφείλει να δηλώσει
καθαρά τη θέση του, μέσα στο σχολείο και στο πλαίσιο των σχολικών εορτών.
Το Δ.Σ. της ΑΣΓΜΕ

Οργάνωση αντιφασιστικού-αντιναζιστικού μαθήματος μπροστά στην 28η Οκτωβρίου – Σύλλογος Δασκάλων & Νηπιαγωγών Χίου «O Αδαμάντιος Κοραής»

Συναδελφικά, σας στέλνουμε υλικό για την 28η Οκτωβρίου ώστε να βοηθήσουμε στη δουλειά όλων μας.
Στο
ενημερωτικό του Συλλόγου θα βρείτε, ποιήματα, θεατρικά, τραγούδια και
ταινίες ενώ επισυνάπτουμε και αρχεία από αντίστοιχη δουλειά που γίνεται
από το Σύλλογο Πρωτοβάθμιας “Γ. Σεφέρης”.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ


ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

 ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

                      Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΜΑΥΡΟΣ

ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ :

       ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1940 – ΚΑΤΟΧΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
– ΔΕΚΕ
ΜBΡΗΣ ‘44

Κάθε χρόνο ο Σύλλογός μας εκδίδει μια ανακοίνωση με
αφορμή την 28η του Οκτώβρη. Επειδή, τέτοιου είδους θέματα καμιά φορά
αποτελούν αιτίες ή αφορμές αντιπαραθέσεων, αυτή τη φορά, θέλοντας να
συμβάλλουμε  και στη συζήτηση για αυτά τα
μεγάλα ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας, αντί να τα πούμε «με δικά μας
λόγια», δίνουμε τα γραπτά του Μιχάλη Παπαμαύρου, του μεγάλου παιδαγωγού που
έζησε εκείνα τα γεγονότα κι έχει «υπογράψει» τη «γμώμη» του, με ατέλειωτες
φυλακίσεις κι εκτοπισμούς απ΄ το μεταπολεμικό κράτος του
μίσους,  των Άγγλων και των υπηρετών
τους,  πού  ήταν οι δοσίλογοι της κατοχής, συνεργάτες των
Γερμανών.  Μπορούν αυτά τα κείμενα να
χρησιμοποιηθούν και σε σχολικές γιορτές. Τα κείμενα που διαλέξαμε είναι από το
«Αναγνωστικό της Γ΄ και Δ΄ τάξης», που έγραψε ο μεγάλος παιδαγωγός όταν ήταν
φυλακή στην Αίγινα ( 1947 – διαρκούντος του εμφυλίου) και μάθαινε μ΄ αυτό
γράμματα σε ενήλικες αγράμματους ή «μισοεγράμματους» φυλακισμένους.
 

«Η
ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Αμέσως από τις πρώτες ημέρες του πολέμου ο Ελληνικός
λαός χύθηκε με μιαν ανείπωτη ορμή ενάντια στον ξένο εισβολέα  Ο καυχησιάρης φασίστας, που ήθελε να
καταχτήσει την Ελλάδα σε λίγες μέρες, κατάλαβε πόσο γελασμένος ήταν. Ο στρατός
της Ελλάδας, όχι μόνο τον έδιωξε από τα σύνορα της χώρας μας, μα και άρχισε να
του παίρνε μια – μια τις Αλβανικές πόλεις. Η Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο, το
Δελβίνο, οι Άγιοι Σαράντα και άλλες Αλβανικές πόλεις έπεσαν στα Ελληνικά
χέρια.   Και δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα
παίρναμε ολόκληρη την Αλβανία, θα λευτερώναμε τον Αλβανικό λαό και θα ρίχναμε
τον φασίστα εχθρό στη θάλασσα. Μα η ανώτερη διοίκηση του στρατού μας και η
κυβέρνηση πρόδωσαν τον Ελληνικό λαό:

Άφησαν το
στρατό μας, δηλαδή τα παιδιά του λαού μας, χωρίς πολεμοφόδια, χωρίς ρούχα και
χωρίς τροφές απάνω στα χιονισμένα αλβανικά βουνά. Οι στρατιωτικές αποθήκες μέσα
στη χώρα ήταν γεμάτες από στρατιωτικά ρούχα. Μα οι στρατιώτες τουρτούριζαν
γυμνοί στα χιόνια. Το ίδιο γινότανε με τα τρόφιμα : οι αποθήκες ήταν γεμάτες
από κονσέρβες και άλλα τρόφιμα, μα οι στρατιώτες έτρωγαν μήνες ολόκληρους
ρέγγες. Ακόμα και τα δέματα, που έστελνε ο λαός, ποτέ δεν έφτασαν στα χέρια των
στρατιωτών!…Και όλα  αυτά γιατί η
κυβέρνηση δεν ήθελε να νικήσει ο Ελληνικός λαός, γιατί ήξερε  πως ύστερα θα την έδιωχνε απ΄ την εξουσία.
Προτιμούσε να νικήσει ο ξένος φασίστας το λαό μας, για να διατηρηθεί στην αρχή.

Μα δεν
έφτανε αυτό ! Έπρεπε να ολοκληρωθεί η προδοσία. Γι  αυτό όταν τις πρώτες μέρες του Απρίλη 1941, η
Γερμανία μας κήρυξε τον πόλεμο, οι αξιωματικοί όχι μόνο δεν επίμεναν σε
αντίσταση του στρατού μας ενάντια στο δεύτερο αυτό εχθρό, μα σχεδόν πρότρεπαν
τους στρατιώτες να πετάξουν τα όπλα τους και να πάνε στα σπίτια τους. Έτσι,
στις 6 Απρίλη του ίδιου έτους, μπήκαν οι Γερμανοί στη χώρα μας και κατέλαβαν
όλες τις Ελληνικές πόλεις.  Η δυστυχία κι
η συμφορά απλώθηκε στη χώρα μας ! Οι Γερμανοί άρχισαν με σύστημα να
απογυμνώνουν τη χώρα μας και το λαό μας από όλα τα εφόδιά του : Πήραν τα
τρόφιμα, πήραν τα δέρματα,  πήραν τα
μηχανήματα από τα εργοστάσια. Επίταξαν όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις, τα πλοία,
τους σιδηροδρόμους, τα αυτοκίνητα, τις τράπεζες. Έτσι ολόκληρη η οικονομική
δραστηριότητα του τόπου πέρασε σε Γερμανικά χέρια. Ο Ελληνικός λαός έτρωγε μόνο
ό, τι του άφηναν οι γερμανοί και μπορούσε να εργαστεί μόνο σε Γερμανικέ
δουλειές. Ο λαός πέθαινε μέσα στους δρόμους. Το κάρο της Δημαρχίας κουβαλούσε
σωρούς κάθε πρωί τα πτώματα στο νεκροταφείο.

Τα χρόνια
αυτά, ώσπου έφυγαν οι Γερμανοί από τη χώρα μας, είναι τα μαύρα χρόνια της
κατοχής.

Μα μαζί
είναι και τα χρόνια, που μέσα στη συμφορά ριζοβόλησαν τα σπέρματα της λαϊκής
λευτεριάς και λαοκρατίας ».

«ΤΟ Ε.Α.Μ.

Όταν ο Γερμανός κατακτητής μπήκε μέσα στη χώρα μας και
άρχισε νααπογυμνώνει τον τόπο, ο λαός μας έμεινε χωρίς δουλειά και χωρίς
τρόφιμα. Τα εργοστάσια έκλεισαν, γιατί δεν είχαν ούτε πρώτες ύλες, ούτε ρεύμα
για να εργαστούν. Όσα μόνο ήθελαν να εργαστούν για τους Γερμανούς έπαιρναν
ρεύμα.  Οι σιδηρόδρομοι σταμάτησαν για
τον Ελληνικό λαό. Εργαζόταν σχεδόν μόνο για τους Γερμανούς. Όλες οι μεγάλες
επιχειρήσεις έκλεισαν. Και μόνο εκείνες 
που ήθελαν να εργάζονται για λογαριασμό και για το συμφέρον των Γερμανών
μπορούσαν να εργαστούν. 
 

Έτσι,
δουλειά δεν υπήρχε, χρήματα δεν υπήρχαν και τρόφιμα δεν υπήρχαν ! Ο Ελληνικός
λαός άρχισε να απαθλιώνεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Ζούσε με
τριάντα δράμια ψωμί, που έπαιρνε απ΄ το φούρνο και μερικές σταφίδες, που
μπορούσε ακόμα ν΄ αγοράσει όποιος είχε χρήματα ! Οι θάνατοι από την πείνα ήταν
αμέτρητοι.

Στις
δύσκολες αυτές στιγμές της Πατρίδας μας ο Ελληνικός λαός χωρίστηκε σε δυο
μερίδες : Από τη μια μεριά η μεγάλη μάζα του λαού, που αποτελούσε τους
αληθινούς πατριώτες , και από την άλλη οι λίγοι πλούσιοι και συνεργάτες των
κατακτητών. Οι αληθινοί πατριώτες ζούσαν με το όνειρο της απελευθέρωσης της
Πατρίδας μας και μισούσαν τον ξένο και βάρβαρο κατακτητή. Οι άλλοι όμως
πλησίαζαν τους Γερμανούς και μπήκαν στην υπηρεσία τους.

Πολλοί
μπήκαν στη Γερμανική αστυνομία και σε άλλα Γερμανικά γραφεία. Για να έχουν την
αγάπη των Γερμανών και για να παίρνουν απ΄ τις αποθήκες τους τρόφιμα και να
καλοπερνούν, πρόδιναν τους συμπατριώτες τους σ΄ αυτούς. Άμα έβλεπαν πατριώτες
να πολεμούν τους Γερμανούς κρυφά και να φροντίζουν ν΄ ανακουφίζουν το
βασανισμένο λαό. Έτρεχαν και τους κατάδιναν στους Γερμανούς. Οι Γερμανοί τότε
τους έπιαναν, τους βασάνιζαν απάνθρωπα και τους φυλάκιζαν στο Χαϊδάρι και σε
άλλες φυλακές. Από κει, άλλους έστελναν στη Γερμανία κι άλλους σκότωναν. Μαζί
με τους Γερμανούς υπήρχαν και Έλληνες που βασάνιζαν τους συμπατριώτες τους. Σε
κάθε Γερμανική αστυνομία υπήρχαν τέτοιοι Έλληνες βασανιστές, που ο λαός τους
ξέρει όλους.

Μέσα στην
κατάσταση αυτή βρέθηκαν μερικοί μεγάλοι πατριώτες, άνθρωποι του λαού, και
ίδρυσαν το Ε.Α.Μ., δηλαδή το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, για τη σωτηρία του
Ελληνικού λαού.
Τι είναι το
Ε. Α.Μ.; Είναι μια εθνική πατριωτική Ένωση, που ιδρύθηκε για να απελευθερώσει
τον Ελληνικό λαό από τον ξένο κατακτητή και από τους ντόπιους εκμεταλλευτές
του. 
Οι σκοποί
του Ε.Α.Μ. ήταν από την αρχή τρεις :

Α) Η επιβίωση του λαού. Δηλαδή να βοηθήσει το λαό να μη
πεθάνει από την πείνα. Για το σκοπό αυτό ίδρυσε την Εθνική Αλληλεγγύη (Ε.Α.),
που με συσσίτια και άλλα βοηθήματα κατόρθωσε να κρατήσει το λαό στη ζωή.

Β) Η Εθνική
Απελευθέρωση. Ζητούσε δηλαδή το διώξιμο από την χώρα μας του ξένου φασίστα
κατακτητή. 
Γ) Η
απολύτρωση του λαού από τους ντόπιους εκμεταλλευτές του.
Για να πραγματοποιήσει τους δυο τελευταίους αυτούς
σκοπούς του, ίδρυσε τον «Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό» (Ε.Λ.Α.Σ.). Ίδρυσε
την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (Π.Ε.Ε.Α.) στα ελεύθερα βουνά, που
είναι η πρώτη αληθινή λαϊκή κυβέρνηση. Ακόμα ίδρυσε την «Εθνική Πανελλαδική
Οργάνωση Νέων» (Ε.Π.Ο.Ν.). Συγκάλεσε συμβούλιο στην Ελεύθερη Ελλάδα και ίδρυσε
την Εθνική Πολιτιφυλακή.
Η Π.Ε.Ε.Α.
εφάρμοσε την αυτοδιοίκηση των κοινοτήτων, τη Λαϊκή Δικαιοσύνη. Όρισε τη λαϊκή
γλώσσα σαν επίσημη γλώσσα του έθνους και έδωσε ψήφο στις γυναίκες.

Έτσι, ο
Ελληνικός λαός είχε στοπ Ε.Α.Μ. τον φυσικό αρχηγό του και καθοδηγητή του.
Γι  αυτό αμέσως από την αρχή φύσηξε από
τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη μια ζωογόνα εθνική πνοή, που οδήγησε όλα τα
λαϊκά στρώματα και όλους τους αληθινούς Έλληνες 
κάτω από τη σημαία του Ε.Α.Μ. Μα το Ε.Α.Μ. δεν κυριαρχούσε μόνο μέσα στη
Ελλάδα. Παντού όπου υπήρχαν Έλληνες, στην Αίγυπτο, στην Αμερική, στη Σερβία και
αλλού, ιδρύθηκαν εαμικές οργανώσεις, που κι αυτές βοήθησαν στην απελευθέρωση
του έθνους και του λαού.
ΕΑΜ, ΕΑΜ
αντιλαλεί, Όλη η Ελλάδα μια φωνή
Πριν οι
γερμανοί φύγουν απ΄ την πατρίδα μας, ενώ η κυβέρνηση των βουνών θα μπορούσε απ΄
την Αθήνα να κυβερνά την Ελλάδα, όμως για να συμφιλιωθούν όλοι οι Έλληνες,
δέχτηκε να κάνει κοινή κυβέρνηση με εκείνους που είχαν εγκαταλείψει το λαό στην
τύχη του και είχαν φύγει στο Κάιρο. Έτσι έγινε η «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας»,
με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, που τον Οχτώβρη του 1944, όταν έφυγαν οι
Γερμανοί, έφτασε στην Αθήνα.

Μα τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και οι υπουργοί, που πριν
ήταν μέλη της κυβέρνησης Καΐρου,  δεν
πολιτεύτηκαν με ειλικρίνεια απέναντι στο Ε.Α.Μ. και στο κίνημα της Αντίστασης.
Ενώ ο Πρωθυπουργός από τη μια διαβεβαίωνε στο λόγο του, όταν έφτασε στην Αθήνα,
πως «πιστεύει στη λαοκρατία» και πως «δεν δέχεται την εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο», από την άλλη ζητούσε από τον Πρωθυπουργό της Αγγλίας τον Τσόρτσιλ να
του στείλει στρατεύματα από την Αγγλία, για να πολεμήσει τον Ε.Λ.Α.Σ.

Ακόμα ο
στρατηγός Σκόμπυ απαγόρευσε στους αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. να μπουν στην Αθήνα και
ζήτησε τον αφοπλισμό τους, ενώ η ταξιαρχία του Ρίμινι και ο άλλος στρατός, που
ήρθε με την Κυβέρνηση του Καΐρου, μπορούσαν να μένουν ένοπλοι. Και επειδή ο
Ε.Λ.Α.Σ. δεν δέχτηκε την αδιάντροπη αυτή απαίτηση, οι Άγγλοι εξώθησαν τα
πράγματα μέχρις της αληθινής ρήξης. Έτσι δημιουργήθηκε «ο Δεκέμβρης του 1944».

 

Τριαντατρείς
μέρες Εγγλέζοι και Έλληνες φασίστες πολεμούσαν να διώξουν τον Ε.Λ.Α.Σ. από την
Αθήνα, μα δεν το κατόρθωσαν. Τα αεροπλάνα του Σκόμπυ και τα Αγγλικά πλοία
σκότωναν αδιάκριτα τον άμαχο πληθυσμό. Στο τέλος όμως, ενώ ο Ε.Λ.Α.Σ. μπορούσε
να ρίξει στη μάχη τα καλύτερα παλικαριά του, όμως για να μη χύνεται ελληνικό
αίμα, αναγκάστηκε να αδειάσει την Αθήνα. Έτσι τα πράγματα κατάληξαν στη
συμφωνία της Βάρκιζας. Στη συμφωνία αυτή ορίστηκε πως θα αναγνωριστεί το κίνημα
της Εθνικής Αντίστασης. Πως οι αξιωματικοί του Ε.Λ.Α.Σ. θα μπουν στον Εθνικό
Στρατό. Πως το κράτος θα ξεκαθαριστεί από τους δοσίλογους και ο στρατός και τα
σώματα ασφαλείας από τους αξιωματικούς, που υπηρέτησαν τον καταχτητή και
πρόδωσαν τους συμπατριώτες τους. 

Αυτά και άλλα όριζε η συμφωνία της Βάρκιζας. Μα απ΄
αυτά τίποτα δεν ετήρησαν οι φασίστες οπαδοί και φίλοι των Άγγλων. Αντίθετα,
μόλις έγινε η συμφωνία της Βάρκιζας και κατέβηκαν οι αντάρτες και οι
καπεταναίοι του Ε.Λ.Α.Σ. από τα βουνά, τους έπιασε όλους η κυβέρνηση και με
άδικες κατηγορίες τους έριξε στις φυλακές. Με νόθο δημοψήφισμα έφεραν πίσω το
βασιλιά και με νόθες εκλογές έκαμαν «λαοπρόβλητη» Κυβέρνηση. Έτσι στη Βάρκιζα
εξαπατήθηκε ο Ελληνικός Λάος. Στη θέση του Γερμανού καταχτητή, μπήκε ένας
άλλος, πιο ξεδιάντροπος και πιο αυθαίρετος καταχτητής : ο Άγγλος που τυρανεί
και βασανίζει το λαό μας.

Η ζωή, η
τιμή κι η περιουσία των Ελλήνων πολιτών βρίσκεται στη διάθεση των χωροφυλάκων,
των χιτών και κάθε τραμπούκου.  Οι
φυλακές γέμισαν από φυλακισμένους. Τα ξερονήσια του Αιγαίου γέμισαν από
εξόριστους, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Γυναίκες διώκονται, βιάζονται και
κουρεύονται. Αντίθετα, για την ανοικοδόμηση της χώρας, δεν έγινε ούτε μία
χειρονομία. Ούτε ένα χωριό, ούτε μια γέφυρα δε χτίστηκε. Όλα έμειναν στο έλεος
του κυρίου.
Η εσωτερική
φτώχεια, η εξαθλίωση και το χάος έβαλαν τη σφραγίδα τους στη δυστυχισμένη χώρα
μας. Και κοντά σ΄ όλα αυτά, καταβαραθρώθηκαν κι όλες οι εθνικές μας
διεκδικήσεις.

Έτσι όμως ο
Ελληνικός λαός, για να σώσει τη ζωή του και την τιμή του από τους βαρβάρους
διώχτες του, αναγκάστηκε άλλη μια φορά ν΄ αρπάξει τα όπλα και ν΄ ανέβει στο
βουνό. Ολόκληρες οικογένειες, ολόκληρα χωριά ανέβηκαν και εξακολουθούν να
ανεβαίνουν στα ελεύθερα βουνά ! Το κάνουν για να σώσουν τους εαυτούς τους και
να σώσουν την Ελλάδα.  Έτσι δημιουργήθηκε
πάλι, ένα νέο αντάρτικο. Είναι ο Δημοκρατικός Στρατός της Ελλάδας, με αρχηγούς
δοκιμασμένους καπετάνιους του Ε.Λ.Α.Σ. Και ο στρατός αυτός αγωνίζεται σύμφωνα
με το πρόγραμμα του Ε.Α.Μ. για την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της πατρίδας
μας και για την εσωτερική απελευθέρωση του λαού μας.

Μα ενώ το Ε.Α.Μ. μπορούσε με βοηθό το Δημοκρατικό αυτό
Στρατό, να τσακίσει και να εξοντώσει τους αντιπάλους του, όχι μόνο δεν το
κάνει, μα αντίθετα κηρύσσει τη συμφιλίωση. Καλεί δηλαδή όλους τους Έλληνες και
τους παρασυρμένους και κείνους που ως τώρα πολέμησαν το λαό, να συμφιλιωθούν
και να ενωθούν.  Και έτσι ενωμένοι και
αγαπημένοι να κάμουμε μια Ελλάδα γερή, χαρούμενη κι ευτυχισμένη.

Και η
συμφιλίωση έγινε σύνθημα του Ελληνικού λαού! Ο λαός θα συμφιλιωθεί ! Και οι
λίγοι προδότες θα μείνουν με τη σφραγίδα της προδοσίας στο μέτωπο».
Τότε που τα
έγραφε αυτά, ακόμα δεν είχαν εμπλακεί στον εμφύλιο οι Αμερικάνοι, ούτε είχαν
πέσει στο Γράμμο οι βόμβες ναπάλμ απ΄ τα αμερικάνικα αεροπλάνα.
Πάντως ο
Παιδαγωγός είχε δίκιο: Έχει μείνει ανεξίτηλη στο μέτωπό τους η σφραγίδα του
προδότη.
 
28-10-2013
 
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.
«Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ»

 

Κατεβάστε το ανωτέρω από εδώ: ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Γ. Σεφέρης