Η ελληνική κοινωνία ζει τις τελευταίες εβδομάδες ένα ακόμη επεισόδιο του σήριαλ «Η σωτηρία της χώρας και πώς να την πετύχετε». Η τρικομματική κυβέρνηση επεξεργάζεται μέτρα ολοκληρωτικής εξόντωσης του λαού, που περιλαμβάνουν άγρια φορομπηξία, περικοπές (κατάργηση δώρων σε μισθούς και συντάξεις, μείωση συντάξεων, πάγωμα ωριμάνσεων) και ιδιωτικοποιήσεις fast-track (ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, απολύσεις).
Η συνύπαρξη του ακροδεξιού Σαμαρά, του «συνετού» Βενιζέλου και του «αριστερού» Κουβέλη έχει ως κοινή συνισταμένη την απαρέγκλιτη εφαρμογή των επιταγών της ΕΕ για περεταίρω επιδείνωση των όρων ζωής της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, με στόχο την καταστροφή της δυνατότητας παραγωγικής ανασυγκρότησης, ώστε οι εργαζόμενοι να αποτελέσουν απορρίμματα ή περιττώματα. Η κυβέρνηση στο έργο αυτό έχει την αμέριστη συμπαράσταση των αποβλακωτικών τηλεοπτικών και έντυπων ΜΜΕ που καλλιεργούν με ψέματα και φτηνή προπαγάνδα το έδαφος για την εφαρμογή των μέτρων. Ζούμε στον αστερισμό της δόσης, που κινδυνεύουμε να μην πάρουμε, για να δικαιολογηθούν τα μέτρα που λαμβάνουν και που πάντα είναι τα τελευταία.
Για να μπορέσει η μνημονιακή κυβέρνηση να επιβάλλει τα μέτρα χρησιμοποιεί ωμή καταστολή που εκτείνεται από τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς μέχρι την απροκάλυπτη βία, με ξυλοδαρμούς διαδηλωτών και βασανισμούς σε αστυνομικά τμήματα. Από κοντά – και σε συνεργασία – η Χρυσή Αυγή, που έχει μετατραπεί στο μακρύ χέρι του καθεστώτος, πιστή στο φασιστικό προφίλ της. Το κεφάλαιο πάντα είχε κρυφούς άσους στο μανίκι του…
Εκπαίδευση και Συγκυρία
Ζούμε την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες. Ιδιωτική όσο ποτέ άλλοτε, η δημόσια εκπαίδευση ήταν η πρώτη που γνώρισε τη μνημονιακή πολιτική. Για να ξεπληρωθεί το χρέος, που η εργαζόμενη πλειοψηφία ουδέποτε δημιούργησε, συγχωνεύτηκαν σχολεία, απαλείφθηκαν οι διορισμοί σχεδόν ολοκληρωτικά και αυξήθηκαν αντίστοιχα οι τοποθετήσεις αναπληρωτών και ωρομίσθιων συναδέλφων, που καθημερινά δίνουν αγώνα δρόμου για να καλύψουν ώρες από σχολείο σε σχολείο, μετατρεπόμενοι σε ανθρώπινες μηχανές.
Τα ταμεία των σχολικών επιτροπών είναι άδεια, αφήνοντας τα σχολεία δίχως τα στοιχειώδη. Ενόψει μάλιστα του επερχόμενου χειμώνα και την εξομοίωση της τιμής του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης τα σχολεία κινδυνεύουν να μετατραπούν σε μια ατέλειωτη κατάψυξη, λαμβανομένου υπόψη και της άθλιας κατάστασης στην οποία βρίσκεται η πλειονότητα των διδακτηρίων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΣΚ 13.000 από τις συνολικά 14.000 σχολικές μονάδες έχουν χτιστεί εδώ και 30-50 χρόνια και χρήζουν κατασκευαστικών ενισχύσεων, δεδομένων των κινδύνων που εγκυμονούν.
Όμως, η μνημονιακή κυβέρνηση με τη ρητορεία του εξορθολογισμού ρίχνει τα βάρη στην πλάτη των εκπαιδευτικών, ετοιμάζοντας την αύξηση του ωραρίου και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού, που θα οδηγήσει σε απολύσεις, για να ελαφρύνει το «βαρύ και δυσκίνητο» δημόσιο, με δύναμη εφόδου τα στελέχη εκπαίδευσης – συνεπικουρούμενων από τους πάντα πρόθυμους συναδέλφους.
Όσοι με τρυφερή αφέλεια τάσσονται υπέρ του μηχανισμού σωφρονισμού κι αποπομπής (βλ. αξιολόγηση) ας αναρωτηθούν: Ποιες είναι οι ικανές συνθήκες που δημιουργούν οι πληρεξούσιοι εκπρόσωποι των τραπεζιτών στη ζωή μας αλλά και στην εργασία μας; Υποχρηματοδότηση, κλείσιμο διδασκαλείων, κατάργηση μεταφορών των μαθητών, οικονομική εξαθλίωση, απαξίωση με την κουραμάνα και τέλος η ποσοστικοποιημένη αξιολόγηση που ως γεγονός καταδεικνύει τον οικονομικό σκοπό της: δουλόφρονες εκπαιδευτικοί απέναντι σε γενίτσαρους αξιολογητές που θα τους κουνούν την απειλή της βαθμολογικής και οικονομικής καθήλωσης αλλά και της απόλυσης. Έχουμε «πόλεμο» και ας πάψουν οι «εργολάβοι της εξουσίας» να τη λιβανίζουν.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΔΟΕ παίζει πλέον τα ρέστα της στριμωγμένη από το σύνολο των συναδέλφων. Μετά τους ατελείωτους διαλόγους που προετοίμασαν το έδαφος της σφαγής, μετά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις ότι δε θα θιγεί ο κλάδος από τις αλλαγές που προετοιμάζονται, αποφάσισαν να «ριχτούν στη μάχη» της διατήρησης της καρέκλας τους προκηρύσσοντας σπασμωδικές απεργιακές κινητοποιήσεις και συμμετέχοντας σερνόμενη στις πρωτοβουλίες της περιόδου.
Το κίνημα των εκπαιδευτικών δεν έχει να περιμένει τίποτα από αυτή την ηγεσία. Δίνοντας ώθηση στους συλλόγους, ο εκπαιδευτικό κόσμος χρειάζεται να παρέμβει σε συντονισμό με όλες τις συλλογικότητες απαιτώντας:
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΩΝ
ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΔΟΜΩΝ ΜΕ ΓΕΝΝΑΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην έξοδο από το μεσαίωνα του ευρώ και της ΕΕ, ο δρόμος της ανατροπής και της εξυπηρέτησης των αναγκών του λαού.
Υποψήφιοι για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Βαρσόπουλος Βασίλης 10ο Δ. Σ. Νέας Ιώνιας
Δημοπούλου Κατερίνα 2ο Νηπιαγωγείο Νέου Ηρακλείου
Κουράκης Νίκος 3ο Δ.Σ. Μεταμόρφωσης
Κώτση Αγαθή 14ο Νηπιαγωγείο Νέου Ηρακλείου
Μουτάφης Οδυσσέας 19ο Δ. Σ. Νέας Ιώνιας
Μπόζα Ελευθερία 19ο Δ. Σ. Νέας Ιώνιας