Ετικέτα: ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

(….Διάφορες δηλώσεις
κυβερνητικών στελεχών, μελών της Επιτροπής διαλόγου για την Παιδεία, όπως τις
παρακολουθούμε στον Τύπο. Η αξία τους έγκειται στο ότι αποτελούν ταυτόχρονα και
τροχιοδεικτικές βολές για τα σχέδια της κυβέρνησης στην Εκπαίδευση και στα
δικαιώματα των εκπαιδευτικών….)

«Λαγός» του
ΣΥΡΙΖΑ στο «διάλογο» για την Παιδεία δεν ήταν, όπως φαίνεται, μόνο ο Αλ.
Τριανταφυλλίδης με τα δίδακτρα. Μάλλον θα δούμε κι άλλους για διάφορα θέματα.

 Κάπως έτσι, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης
Στέφος λέει πως είναι «καιρός να δούμε σε συνεργασία με τις Περιφερειακές
Διευθύνσεις τον αριθμό των σχολείων που, διάσπαρτα στη χώρα, εξυπηρετούν
περισσότερους καθηγητές παρά μαθητές. Δεν είναι δυνατόν ετούτα τα χρόνια να
λειτουργούν σχολεία με ελάχιστους μαθητές, που μπορούν να εξυπηρετηθούν σε πολύ
κοντινά σχολεία», συμπλήρωσε. Δηλαδή, τα δύο – τρία προηγούμενα μεγάλα
κύματα συγχωνεύσεων δεν του έφτασαν και θέλει νέα! Οσο για το πώς
εξυπηρετούνται σε κοντινά σχολεία οι μαθητές των χωριών της χώρας, με τον
ευκαιριακό τρόπο που λειτουργεί η μεταφορά μαθητών, το έχουμε δει μετά τις
προηγούμενες συγχωνεύσεις, με μαθητές να κάνουν πεζοπορία χιλιομέτρων για να
πάνε στο σχολείο τους, να μεταφέρονται σε καρότσες αγροτικών ανά την Ελλάδα.

Το λόγο έχει
ο πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου, Α. Λιάκος όπου μίλησε για ανάγκη
δημιουργίας σχολών για εκπαιδευτικούς, σε ένα δεύτερο επίπεδο μετά το
πτυχίο (συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών»). Έχουμε δηλαδή ανοικτή
στήριξη της παραπέρα αποσύνδεσης του πτυχίου των εκπαιδευτικών από το
επάγγελμα.

Συγκεκριμένα είπε: «Είναι μύθος ότι το πτυχίο αρκεί για μια οποιαδήποτε σταδιοδρομία χωρίς
μια προηγούμενη μαθητεία και εξειδίκευση. Μόνο στα καθηγητικά επαγγέλματα
συμβαίνει αυτό. Πόσο προετοιμασμένοι είναι οι νέοι καθηγητές/τριες με το πτυχίο
της ειδικότητάς τους να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα προβλήματα του σύγχρονου
σχολείου; (…) Δεν χρειάζεται ειδική προετοιμασία σε σχολές εκπαίδευσης και
καθοδηγούμενη πρακτική εξάσκηση στο σχολείο; Το πιστοποιητικό παιδαγωγικής
επάρκειας είναι εντελώς ανεπαρκές».

Αλήθεια ας
μας πουν, γιατί δεν περνούν τη λεγόμενη παιδαγωγική επάρκεια στα προγράμματα
των πανεπιστημίων; Γιατί επιδιώκουν ξεχωριστές σχολές; Γιατί ακριβώς
χρειάζονται τον έλεγχο και τη χειραγώγηση. Σκυμμένους εκπαιδευτικούς.

Δεν πρέπει
να ξεχνάμε ότι τέτοιες δηλώσεις έχουν τη δική τους ιστορία… αφού και ο
προηγούμενος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Α. Μπαλτάς είχε δηλώσει στη
Βουλή, ότι η κυβέρνηση σε συνεργασία με την πανεπιστημιακή κοινότητα θα
επανεξετάσει τη νομοθεσία σχετικά με το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας,
που αποτελεί και αυτό ένα ακόμα βήμα προς την αποσύνδεση του πτυχίου από το
επάγγελμα για τους εκπαιδευτικούς.

Τέλος, ο Κ.
Γαβρόγλου, πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, εκτίμησε
ότι πλέον «η σχέση πτυχίου και επαγγέλματος έχει ουσιαστικά ακυρωθεί»
(δήλωση στην «Εφημερίδα των Συντακτών»), χωρίς να το αναφέρει ως ένα πρόβλημα
που πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά ως μια πραγματικότητα στην οποία πρέπει να
προσαρμοστούμε.

Να λοιπόν, τι διάλογο επιδιώκουν,
πώς θα βάλουμε το κεφάλι μας στη λαιμητόμο. Σε κάθε περίπτωση το 2016 θα είναι
όπως προδιαγράφεται χρονιά αντιεκπαιδευτικής – αντιλαϊκής επίθεσης, όμως μπορεί
και είναι στο χέρι μας όπως φαίνεται ήδη και από τις πρώτες αντιδράσεις ενάντια
στο ασφαλιστικό έκτρωμα, να γίνει και χρονιά λαϊκής αντεπίθεσης.