Πραγματοποιήθηκε και φέτος με μεγάλη επιτυχία η εκδρομή του συλλόγου μας από τις 8 ως τις 15 Ιουλίου στις Δαλματικές ακτές. Οι αναμνηστικές εικόνες που «φέραμε» μαζί μας στις αποσκευές μας είναι πάρα πολλές. Διασχίζοντας αρκετές χώρες (Αλβανία, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κροατία) και αντικρίζοντας ένα σωρό τοπία γνωρίσαμε πανέμορφους τόπους. Ας είναι αυτό το δελτίο τύπου ένα ημερολόγιο για όσους ταξιδέψαμε και μια προτροπή για όσους αγαπούν και επιθυμούν τα ταξίδια…….
– Την 1η ημέρα (8/7) αφού αναχωρήσαμε νωρίς το πρωί (κουρασμένοι και ξενυχτισμένοι από τις εκλογές) φτάσαμε στην Αλβανία (μετά από 700 χλμ). Διανυκτερεύσαμε στην περιοχή Vore, ανάμεσα στο Δυρράχιο και στα Τίρανα, με ενδιάμεσο σταθμό το γραφικό Αργυρόκαστρο. Όσοι «δραπέτευσαν» το βράδυ προς τα Τίρανα μας μετέφεραν τις καλύτερες εντυπώσεις τους, ενώ όσοι έμειναν στο ξενοδοχείο πέρασαν το πρώτο βράδυ διασκεδάζοντας στην πισίνα του ξενοδοχείου.
– Την επόμενη μέρα (9/7) διασχίζοντας το γραφικό Μαυροβούνιο (Montenegro) μέσα από ένα δύσκολο οδικό δίκτυο, απολαύσαμε πανοραμικά την πανέμορφη θέα του νησιού του Αγίου Στεφάνου (Sveti Stefan) καταλήγοντας στην πρώτη μας στάση για βόλτα στο καλοκαιρινό θέρετρο Μπούτβα, την παλαιότερη μεσαιωνική αλλά ταυτόχρονα και ανακαινισμένη πόλη με τις αμμουδερές παραλίες. Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε την πόλη του Κότορ, μνημείο φυσικής ομορφιάς, η οποία περιβάλλεται από μεσαιωνικό τείχος 4,5 χλμ , από τη θάλασσα έως ψηλά στο βραχώδες βουνό. Από εκεί αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε τη φυσική ομορφιά του φυσικού φιορδ της Αδριατικής. Καλύπτοντας ακτοπλοϊκά ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής μας καταλήξαμε στην πόλη Τρέμπινιε, την πόλη «του ήλιου και των πλατάνων» στην Βοσνία Ερζεγοβίνη, που ιδρύθηκε τον 18ο αι. δίπλα στον ποταμό Τρεμπίσνιτσα σε ένα αριστοκρατικό ξενοδοχείο. Ο καιρός αν και ήταν αρκετά βροχερός (ξαφνική μπόρα) δεν χάλασε το πρόγραμμα σε αρκετούς……
– Νωρίς το πρωί την άλλη μέρα (10/7) ξεκινήσαμε την περιήγησή μας, περνώντας το συνοριακό φυλάκιο προς το Ντουμπρόβνικ. Τη μεσαιωνική πόλη με το σύμπλεγμα από ρωμαϊκά, μεσαιωνικά και αναγεννησιακά στοιχεία, ηλικίας 1300 ετών, η οποία έχει ανακηρυχτεί σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς (Unesco). Από ψηλά αντικρίσαμε ένα χείμαρρο στεγών από πορτοκαλί κεραμίδια στην κορυφή αμέτρητων κτηρίων, μέσα στα τείχη που έφταναν ως την άκρη της θάλασσας. Αν και η πόλη βομβαρδίστηκε το 1991, οι ζημιές αποκαταστάθηκαν γρήγορα. Η εμπλοκή της στη σειρά Game of Thrones αλλά και ο κοσμοπολίτικος αέρας της την έκαναν «σημαντικό προορισμό» των ταξιδευτών. Την ξενάγηση μας στην μεσαιωνική πόλη έκανε η ξεναγός Αγγελική (Yadrana), η οποία εντελώς αυθόρμητα εξηγώντας γιατί μιλάει ελληνικά, μας αποκάλυψε ότι στον πόλεμο φιλοξενήθηκε από οικογένεια Ελλήνων στη Λάρισα. Όπως διαπιστώσαμε χέρια οθωμανικά, βενετσιάνικα, αυστριακά και βαλκανικά άφησαν τα αποτυπώματά τους στα παλάτια και τους ναούς, με αποτέλεσμα να αντικρίσουμε αξιοθέατα πολυπολιτισμικού χαρακτήρα, σε μια πόλη μυθική αλλά και κοσμοπολίτικη ταυτόχρονα. Έπειτα από το παλιό λιμάνι του Ντουμπρόβνικ ξεκινήσαμε με καραβάκι τη μίνι κρουαζιέρα μας στο νησάκι Λόκρουμ (του Ριχάρδου Λεοντόκαρδου) με τη συνοδεία βροχής. (εμείς εκεί απτόητοι….) Αργά το απόγευμα ύστερα από τις βόλτες μας στην πόλη με τα πανύψηλα πέτρινα κτήρια, με τα παράθυρα-πολεμίστρες, τις εκκλησίες, τα παλάτια, τις κρήνες και τα γραφικά στενά αναχωρήσαμε για το Τρέμπινιε. Εκπλήξεις μας έκρυβε η βραδιά όταν στην παλιά την πόλη απολαύσαμε το ποτό, το παγωτό μας καθώς και live συναυλία σε ένα πανέμορφο καφέ……
– Την 4η ημέρα (11/7) ταξιδέψαμε κατά μήκος των δαντελωτών Δαλματικών ακτών αντικρίζοντας την όμορφη θέα των νησιών. Κινούμενοι παράλληλα με την μαγευτική ακτογραμμή φτάσαμε στη νησίδα-πόλη, το μεσαιωνικό Τρογκίρ. Διασχίσαμε την παλιά πόλη με τα στενά καλντερίμια και τα εντυπωσιακά κτήρια. Καταλήξαμε στο λιμάνι της όπου ήταν αραγμένα πολλά σκάφη και περιπλανηθήκαμε στην υπαίθρια αγορά της.
Αργότερα αναχωρήσαμε για το Σπλιτ. Περιηγηθήκαμε, μπαίνοντας από τη μπρούτζινη πύλη στη μεσαιωνική πόλη με τα πολύ στενά δρομάκια. Περπατώντας στον εντυπωσιακό λαβύρινθο από στοές και μαγαζάκια και ανεβαίνοντας στα σκαλάκια καταλήξαμε στην αυλή των μεγαλοπρεπών απομειναριών του ρωμαϊκού ανακτόρου του Διοκλητιανού. Η βόλτα μας στην παλαιά πόλη μας οδήγησε να ανακαλύψουμε γοητευτικές γωνιές, στην πλατεία του Λαού το επιβλητικό άγαλμα του επισκόπου Grgur Ninski με τα τριμμένα δάχτυλα, τα κτήρια με τα πράσινα παράθυρα, μικρά και στενά σοκάκια με σύγχρονες καφετέριες. Η περατζάδα μας στην κοσμική προκυμαία Riva ολοκλήρωσε την εκδρομή μας και καταλήξαμε στην επαρχιακή πόλη Sinj, στην ενδοχώρα της Δαλματίας. Πανέμορφη με γραφικά τοπία, με το ιστορικό της κέντρο, τις άπειρες καφετέριες, που μετατρέπονταν το βράδυ σε μπαράκια και πλημμύριζαν το βράδυ από νεολαίους (άπειρους……).
– Την 5η μέρα (12/7) νωρίς το πρωί κατευθυνθήκαμε προς τις Δειναρικές Άλπεις για την εκδρομή μας στις λίμνες Πλίτβιτσε, για τις οποίες ότι κι αν είχαμε διαβάσει ή ακούσει δεν ήταν απολύτως τίποτα μπροστά σε αυτό που αντικρίσαμε. Η διαδρομή ώσπου να φτάσουμε εκεί μας αποζημίωσε, αλλά η θέα που αντικρίσαμε μας έκοψε την ανάσα με το απαράμιλλο φυσικό κάλλος. Στο εθνικό πάρκο της Κροατίας (που λειτουργεί από το 1979) μια σειρά από λίμνες, όπου 16 από αυτές συγκοινωνούν και συνδέονται μεταξύ τους με μικρούς ή μεγάλους καταρράκτες, δημιουργώντας ένα φαντασμαγορικό, υδάτινο σύμπλεγμα μέσα στο δάσος. Η ομάδα μας (49 άτομα και 1 αρχηγός) περιηγήθηκε στα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια, έκανε βαρκάδα με πλοιάριο απολαμβάνοντας τα φυσικά φράγματα και τις υπέροχες εναλλαγές χρωμάτων και ταυτόχρονα, διαφορετικά είδη ψαριών και υδρόβιων φυτών να συμπληρώνουν την εικόνα.
– Νωρίς την 6η μέρα (13/7) αναχωρήσαμε παίρνοντας ξανά τον ίδιο δρόμο και κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση, φτάσαμε μέσα από ελικοειδείς δρόμους στην πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, την Ποντγκόριτσα. Σκαρφαλωμένη κυριολεκτικά πάνω στα βουνά, χτισμένη στη συμβολή των ποταμών είναι μια σύγχρονη πόλη (χωρίς ιδιαίτερα ταυτότητα). Εντυπωσιακοί ήταν οι κάτοικοι που χαμογελούσαν, μας εξυπηρετούσαν ευγενικά και απαντούσαν σε κάθε ερώτηση, κάτι που δεν συναντήσαμε στις προηγούμενες πόλεις…..
-Την επόμενη μέρα (14/7) ξεκινώντας τον συνηθισμένο έλεγχο διασχίσαμε την Αλβανία, παρατηρώντας πολλές εικόνες (που για δεύτερη φορά βλέπαμε) με μεγάλες αντιθέσεις. Εντυπωσιακά σπίτια σε όμορφες πόλεις και απλά σπίτια σε χωριά ενώ άλλαζε το τοπίο κατεβαίνοντας νοτιότερα, με πιο περίεργη αρχιτεκτονική. Αντικρίσαμε ανθρώπους να περπατάνε δεξιά και αριστερά στην άκρη του δρόμου, δεκάδες υπαίθρια πλυντήρια αυτοκινήτων, αμέτρητα ποδήλατα, πολυτελή αυτοκίνητα και ταυτόχρονα μηχανάκια (ιδιοκατασκευές) και κάρα με άλογα. Συλλέγοντας τις τελευταίες «φωτογραφικές αναμνήσεις» νωρίς το απόγευμα φτάσαμε στην πόλη των Ιωαννίνων, σε ένα ξενοδοχείο μπροστά στη λίμνη. Αργότερα κάναμε τη βόλτα μας στο κέντρο της πόλης . Εκεί ο συνάδελφος δάσκαλος Τάσος Τόκας, που τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα, μας ξενάγησε από την παραλίμνια περιοχή μέσα στα στενά της πόλης, Σταθήκαμε σε ιδιαίτερα και σημαντικά αξιοθέατα, κτήρια, παρατηρήσαμε την πόλη από ψηλά και καταλήξαμε μέσα στο φρούριο Ιτς Καλέ, με το πιο ωραίο βυζαντινό κάστρο.
– Και την τελευταία μέρα (15/7) φορτώνοντας για τελευταία φορά τις αποσκευές μας, φτάσαμε ξανά στην πόλη των Ιωαννίνων. Άλλοι αποφάσισαν να περιηγηθούν στην ήρεμη πόλη και άλλοι επιβιβάστηκαν στο καραβάκι για να επισκεφτούν στο νησί της λίμνης Παμβώτιδας το μουσείο Αλή Πασά και επαναστατικής περιόδου με τα αξιόλογα λαογραφικά εκθέματα.
Το ταξίδι της επιστροφής ξεκίνησε πριν από το μεσημέρι. Εκτός από τα πολλά αναμνηστικά είδη στις βαλίτσες μας, τα σιροπιαστά και τις πίτες που αγοράσαμε τις τελευταίες ώρες κουβαλήσαμε μαζί μας «αναμνήσεις» από ένα υπέροχο ταξίδι, με εξαίρεση τα εμφανή σημάδια του πολέμου στα κτήρια των χωρών που επισκεφτήκαμε και απευχόμαστε να ξανασυμβεί, και τους άπειρους ελέγχους στα συνοριακά φυλάκια με μεγάλη αναμονή αρκετές φορές. Οι διαδρομές, οι επισκέψεις, τα καταπληκτικά ξενοδοχεία (κάθε μέρα και καλύτερα), η ωραία κουζίνα στα δείπνα που αποζημίωναν την κούραση μας, οι συνταξιδιώτες μας, συνάδελφοι με τα παιδιά τους, τους συγγενείς και τους φίλους, που γινόμασταν όλο και μεγαλύτερη παρέα (μέσα κι έξω από το πούλμαν) είναι αφορμή να αναζητούμε ήδη τον επόμενο προορισμό μας.
Οι καλύτερες αναμνήσεις θα μας συντροφεύουν για αρκετό καιρό ………
Ευχόμαστε υγεία και ξεκούραση σε όλους και καλές διακοπές.
