Ένας χρόνος από την προηγούμενη τακτική εκλογοαπολογιστική Γ.Σ του Συλλόγου μας στην οποία ψηφίστηκε το πρόγραμμα δράσης για τη συνδικαλιστική χρονιά 2017-18 και την εκλογή του νέου Δ.Σ από τις αρχαιρεσίες που ακολούθησαν με διετή πλέον θητεία, ως τον Νοέμβρη του 2019 αναδεινύοντας σε πρώτη δύναμη την ΑΣΕ ( το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ) με 4 έδρες και δίνοντας από μία έδρα στις παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.
Ένας χρόνος που σημαδεύτηκε από τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ενόψει της τρίτης και τέταρτης αξιολόγησης από το κουαρτέτο των λεγόμενων θεσμών. Μέτρα που απέβλεπαν στην παραπέρα μείωση των συντάξεων, τη μείωση του αφορολόγητου, το κτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, την εφαρμογή των πλειστηριασμών και τη δίωξη όσων προσπαθούν να τους ματαιώσουν, στο συμπληρωματικό μνημόνιο για την παιδεία με τη ψήφιση τελικά για την εφαρμογή του μέσα από τον νόμο 4547 για τις «νέες δομές στήριξης της εκπαίδευσης», στη μετάθεση της ευθύνης για την εφαρμογή της 2χρονης Π.Α με τον νόμο 4521 και την κοινή υπουργική απόφαση στους δήμους της χώρας, τη νέα προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης και την προσπάθεια του Υπ.Παιδείας για την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών με την εγκύκλιο 14181 στις 30 ώρες.
Ένας χρόνος κατά τον οποίο συστηματικά η κυβέρνηση μαζί με τις δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού καλλιεργούσαν την αναμονή και τον εφησυχασμό σπέρνοντας στους εργαζόμενους την αυταπάτη της εξόδου από τα μνημόνια και της νέας ανάπτυξης.
Ο Σύλλογός μας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης μ΄αυτή την πολιτική μέσα από τις γραμμές του ταξικού πόλου στο σ.κ, το ΠΑΜΕ, μετέχοντας σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια, παίρνοντας πρωτοβουλίες καλώντας πρωτοβάθμια σωματεία της Εκπαίδευσης σε συσκέψεις για τον προγραμματισμό κοινών δράσεων, παραστάσεων κ.α, στο Υπ. Παιδείας για μόνιμους μαζικούς διορισμούς και τη μονιμοπίηση των 25.000 συναδέλφων αναπληρωτών αναδεικνύοντας από τη μια, ότι αιτίες για τα αντιλαϊκά μέτρα είναι η καπιταλιστική κρίση και η διασφάλιση των κερδών τραπεζών και επιχειρηματικών ομίλων και από την άλλη προβάλλοντας την ανάγκη να βγουν στο προσκήνιο οι δικές μας ανάγκες, τα εργασιακά, οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα του λαού και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας.
Το Δ.Σ μίλησε θαρρετά και με ειλικρίνεια στους συναδέλφους ότι τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν από την ανάπτυξη των εκμεταλλευτών τους. Η ανάπτυξή τους ίσα-ίσα προϋποθέτει μεγαλύτερο κτύπημα του λαϊκού εισοδήματος και των εργατικών δικαιωμάτων, γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, νέα φοροληστεία, νέα ματωμένα πλεονάσματα ως το 2060. Οι 700 μνημονιακοί νόμοι που πρόκειται να εφαρμοστούν με τη ρητή δέσμευση όσων ψήφισαν και τα 3 μνημόνια προς τους δανειστές δεν μπορούν να μπουν κάτω από το χαλί των πανηγυρισμών της κυβέρνησης περί «τέλους των μνημονίων» ούτε να κρυφτούν από τις κοκορομαχίες Τσίπρα – Μητσοτάκη για την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις πείνας που και οι δύο έφεραν με τις 13 μνημονιακές αντιασφαλιστικές νομοθετικές τους ρυθμίσεις.
Ούτε βέβαια και οι διαφωνίες τους σε επουσιώδη ζητήματα στον χώρο της Παιδείας μπορούν να κρύψουν τη συμφωνία τους στις προτάσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ για την αυτονομία της σχολικής μονάδας, την αξιολόγηση ( νόμοι Μητσοτάκη – Βερναδάκη ) και τον εξορθολογισμό του κόστους που συνεπάγεται μειώσεις σε τμήματα, διδακτικό προσωπικό, λειτουργικές δαπάνες.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφωνούν στο εξής βασικό για την επόμενη μέρα των μνημονίων : “Δεν πρέπει να γυρίσουμε στις παθογένειες του παρελθόντος”. Όταν μιλάνε για παθογένειες, αναφέρονται στους κομμένους μισθούς, στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες κ.ά. Αυτά δεν τα “διαπραγματεύονται”.
Κανείς να μην πιστέψει τα ψέματα και τις αυταπάτες που σπέρνουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και η ΝΔ. Κανείς δεν θα μας λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, αν δεν οργανωθεί μαζικός, αποφασιστικός αγώνας με το σύνθημα “μπροστά οι δικές μας ανάγκες- Όχι τα κέρδη των λίγων”.
Το Δ.Σ έγκαιρα σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς έδωσε την αγωνιστική του απάντηση υιοθετώντας αυτή την κατεύθυνση. Συμμετείχε αμέσως μετά τη συγκρότησή του σε σύσκεψη συνδικάτων της Αττικής ενάντια στη χειροτέρευση των όρων σε υγεία και ασφάλιση. Έδωσε μαζικό απεργιακό παρόν στη απεργία στις 14/12 ενάντια στα μέτρα της 3ης αξιολόγησης και στη στάση εργασίας στο Δημόσιο ένάντια στην καταάθεση της αιφνιδιαστικής τροπολογίας ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα στις 5/12. Κήρυξε στάσεις εργασίας και στις 12/1, μετέχοντας στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων του ιδιωτικού τομέα και στις 15/1 με συνδικάτα του Δημοσίου ενάντια στον απεργοκτόνο νόμο που ψηφιζόταν στη Βουλή. Κατάγγειλε τη στάση της ΓΣΕΕ να μην κηρύξει απεργία και πρωτοστάτησε για δυναμική παρέμβαση στη συνεδρίαση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ στις 16/1 για τη στάση και της ίδιας να μην κηρύξει απεργία.
Προχώρησε σε παραστάσεις στη Β΄Δ/νση στις 1/2 και στην Περιφεριακή Δ/νση στις 5/2 για την κάλυψη των κενών μαζί με συλλόγους γονέων και κατάφερε την ικανοποίηση του αιτήματος. Συμμετείχε στη συγκέντρωση των σωματείων του Δημοσίου στις 7/2 στο Υπ. Οικονομικών για την επαναφορά των 13ου -14ου μισθών, το ξεπάγωμα των Μ.Κ, την αύξηση των μισθών και την κάλυψη των απωλειών.
Πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει και συμμετείχε σε 2 συσκέψεις πρωτοβάθμιων σωματείων (12/2, 12/3 ) για την αγωνιστική οργάνωση της διεκδίκησης για εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών με αυτά των μονίμων , τη μονιμοποίηση των 25.000 συμβασιούχων εκπ/κων, την άμεση ψήφιση νόμου για μαζικούς μόνιμους διορισμούς χωρίς κριτήρια και μια παναττική σύσκεψη ενημέρωσης 18/4 με γονείς για τα νέα προβλήματα που ανοίγονται στη μόρφωση των παιδιών με βάση τις «νέες δομές στην εκπ/ση» και τη συνεχή αδιοριστία και την υποχρηματοδότηση. Ο Σύλλογός μας πήρε μαζικά μέρος σε όλες τις κινητοποιήσεις στο ΥΠΠΕΘ για την κάλυψη των κενών με άμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων εκπαιδευτικών και κατάγγειλε την αστυνομική βία που ασκήθηκε σε βάρος των εκπαιδευτικών καθώς και τα ψέματα της κυβέρνησης ότι για τα επεισόδια ευθύνονταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Σε τοπικό επίπεδο προχώρησε σε σύσκεψη αναπληρωτών στις 22/2 και συγκρότησε επιτροπή αγώνα.
Τίμησε τη μέρα της γυναίκας 8/3 με συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το ΥΠ. Εργασίας μαζί με άλλα εκπαιδευτικά σωματεία με αφορμή την απόλυση συναδέλφισσας αναπληρώτριας λόγω επαπειλούμενης εγκυμοσύνης απαιτώντας και πετυχαίνοντας συνάντηση με εκπρόσωπο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου στις 19/3 προβάλοντας το αίτημα της εξίσωσης των δικαιωμάτων για όλους τους εκπαιδευτικούς. Για να διαπιστώσει από τις απαντήσεις ότι το πρόγραμμα ΕΣΠΑ δεν προβλέπει κάτι τέτοιο, και να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά ο αντεργατικός ρόλος της ΕΕ.
Με δυναμική παρουσία και μαζική συμμετοχή πορευτήκαμε στις 30/3 στην πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στου Μαξίμου ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης και στο συλλαλητ’ηριο στην Ομόνοια στις 14/6 ενάντια στα 88 προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης.
Στην απεργία στις 30/5 πορευτήκαμε με τα συνδικάτα του ΠΑΜΕ προβάλοντας τις δικές μας ανάγκες δίνοντας ηχηρή απάντηση στις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ που την ίδια μέρα διαδήλωναν χέρι – χέρι μαζί με τις εργοδοτικές οργανώσεις ελέω «κοινωνικής συμμαχίας για μια δίκαιη ανάπτυξη». Βλέπε ακόμα μεγαλύτερες φοροελαφρύνσεις, απελευθέρωση απολύσεων, βάθεμα των ελαστοκών σχέσεων εργασίας κ.α…
Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα δείξαμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό καταδικάζοντας την αναγνώριση από τη μεριά των ΗΠΑ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και της σύλληψη της 16χρονης παλαιστίνιας μαθήτριας Αχεντ Τμίμι. Συμμετείχαμε στο συλλάλητήριο στις 17/4 στο Σύνταγμα ενάντια στις νέες επιθέσεις από ΗΠΑ – Γαλλία – Βρετανία κατά της Συρίας.
Εκφράσαμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους πλημμυροπαθείς κατοίκους της Μάνδρας και στους πυροπαθείς στο Μάτι με μια συγκινητική πραγματικά ανταπόκριση από μεριάς των συναδέλφων συγκεντρώνοντας εκατοντάδες είδη πρώτης ανάγκης.
Με επιτυχία και μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκαν 4 θεατρικές παραστάσεις για τους συναδέλφους και η ετήσια εκδήλωση για τα παιδιά των συνάδέλφων με παιδική θεατρική παράσταση καθώς και η εκδρομή του συλλόγου σε Ρώμη – Φλωρεντία – Πίζα.
Με την έκθεση δεκάδων έργων μαθητών μας πραγματοποιήθηκε και η περσινή συμμετοχή μας στις δράσεις της ΕΕΔΥΕ στην αίθουσα του 3ου Δ.ΣΧ. Ηρακλείου. Πρωτοστατήσαμε να μην αναλάβουν οι συνάδελφοι χρέη αντίθετα με τα διδακτικά τους καθήκοντα για την πραγματοποίηση του προγράμματος σίτισης στέλνοντας σχετικό πρακτικό προς τους συλλόγους διδασκόντων, απαιτώντας πρόσληψη μόνιμου βοηθητικού προσωπικού και τη δημιουργία κατάλληλων χώρων σίτισης. Καταφέραμε τη διανομή των γευμάτων για το σπίτι των μαθητών αφού το κράτος δεν προχωρά στην ικανοποίηση των παραπάνω προϋποθέσεων.
Με την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς πήρε μέρος στις 13/9 στο πανατττικό συλλαλητήριο των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ως άμεση απάντηση στις εξαγγελίες Τσίπρα στη ΔΕΘ περί επιστροφής στην κανονικότητα. Πήραμε την πρωτοβουλία για πλατιά σύσκεψη ΣΕΠΕ – ΕΛΜΕ στις 17/9 17/10 και ως κλιμάκωση στις 17/10 με θεμα: την κάλυψη όλων των κενών με τη μονιμοποίηση των 25000 συναδέλφων συμβασιούχων, την απαίτηση σύγχρονων σχολικών υποδομών, τη μισθολογική μας αναβάθμιση, την απεμπλοκή της χώρας μας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αποφασίσαμε στην πρώτη σύσκεψη σύσκεψη τη διοργάνωση κινητοποίησης στο ΥΠ.ΠΕΘ στις 28/9 με σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες» η οποία μετατέθηκε λόγω καιρικών συνθηκών για τις 5/10.
Σ΄αυτήν την κινητοποίηση ο Υπουργός Παιδείας δεν έδωσε καμία θετική απάντηση στα κεντρικά αιτήματα στη συνάντηση που ακολούθησε με τα Δ.Σ ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, λέγοντας ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει τους διορισμούς της «τριετίας» επιβεβαιώνοντας ότι ακόμα και οι 4.500 που είχε εξαγγείλει για την επόμενη χρονιά είναι στον αέρα!
Ήταν όμως ξεκάθαρος ότι θα καταθέσει σχέδιο για τα κριτήρια διορισμού τα οποία θα έχουν τρεις άξονες: επιστημονικά, προϋπηρεσία και κοινωνικά κριτήρια και οι όποιοι διορισμοί θα γίνονται με ευθύνη του ΑΣΕΠ, κριτήρια που θα ισχύσουν και στις προσλήψεις των αναπληρωτών.
Κατά τα άλλα ο Υπ. Παιδείας επικαλέστηκε πολλές φορές τη δημοσιονομική δυσπραγία και για τους 25.000 διορίσμούς και για τον υπεύθυνο δάσκαλο στο ολοήμερο, και για την ανύπαρκτη κτηριακή υποδομή για εφαρμογή της Δίχρονης Προσχολικής Αγωγής!
Ανάλογα απάντησε και στο ζήτημα της αναπλήρωσης των απωλειών και της αύξησης του ορίου ηλικίας των συντάξεων.
Ενώ για την παράλληλη στήριξη ισχυρίστηκε ότι η παράλληλη πρέπει να αλλάξει και να υποστηριχτούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες μέσα στην τάξη σε συνεργασία δασκάλου γενικής και ειδικής κλπ!
Στην επόμενη δε κινητοποίηση στις 9/11 φρόντισε να απουσιάζει με όλη την πολιτική ηγεσία αλλά και να δώσει άδεια σε όλους τους υπαλλήλους του Υπουργείου. Φρόντισε όμως να υπάρχει ισχυρή αστυνομική δύναμη για να φυλάει το άδειο κτίριο.
Σε τοπικό επίπεδο ο σύλλογος μας κατήγγειλε τον τρόπο τοποθετήσεων και μετακινήσεων των συναδέλφων, αναπληρωτών και μονίμων, από τη μεριά της Β΄Δ/νσης προχωρώντας σε 4 παραστάσεις διαμαρτυρίας και απαιτώντας με αρκετή επιτυχία άρση των αδικίων και και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφάνεια.
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε και το φετινό καλοσώρισμα των αναπληρωτών συναδέλφων με ζωντανή μουσική σε καφέ-μπαρ του Ηρακλείου και η φετινή συγκρότηση της Επιτροπής Αγώνα αναπληρωτών.
Έχουμε ξεκινήσει, ζητώντας με εγγραφό μας από τους δ/ντές Δ.Σχ. και τις προϊστάμενες των Ν/γείων, την καταγραφή των ελλείψεων σε υλικοτεχνικές υποδομές και λειτουργικές ανάγκες και προχωρούμε ήδη στις συναντήσεις μας με τους δημάρχους των δήμων της περιοχής μας απαιτώντας να παρθούν όλα τα μέτρα για τον έλεγχο των σχολείων με σκοπό την αντισεισμική – αντιπλημμμυρική- αντιπυρική τους θωράκιση, την εφαρμογή της 2χρονης Π.Α και την κάλυψη όλων των λειτουργικών αναγκών με γενναία αύξηση των σχολικών επιτροπών από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Συνάδελφοι
Μπροστά έχουμε μια δύσκολη και απαιτητική συνδικαλιστική χρονιά λόγω και των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων το Μάιο του 2019. Από τη μια έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον βασικό κυβερνητικό σχεδιασμό της παραπέρα εξαπάτησης των εργαζομένων μέσα από την δημιουργία πλαστών διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, διανθισμένη με μπόλικη παροχολογία και υποσχεσιολογία, για να εγκλωβιστούν οι εργαζόμενοι, που εδώ και 8 χρόνια έχουν γονατίσει από τα μέτρα που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ–ΝΔ–ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι πρόθυμοι, στοχεύοντας στην απογοήτευση, στις χαμηλές απαιτήσεις, στον φόβο της κυβερνητικής εναλλαγής αλλά και τις αυταπάτες της υπομονής!
Η αύξηση στον κατώτατο μισθό, που υπόσχεται η κυβέρνηση, μέσα από τα επικοινωνιακά της παιχνίδια, είναι περίπου 25€ καθαρά το μήνα (ούτε 1€ τη μέρα) κι αυτή θα την πάρει πίσω με την ήδη ψηφισμένη μείωση του αφορολόγητου που φτάνει και μέχρι την μείωση των 2/3 ενός μισθού το χρόνο!!
Ο «νέος» Νόμος Αχτσιόγλου – Βρούτση καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις δίνοντας τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να καθορίζει τον κατώτερο μισθό, με βάση την “παραγωγικότητα”, την “ανταγωνιστικότητα”, την “απασχόληση” και την “ανεργία”.
Το σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019 και η επίτευξη νέων «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων, προβλέπει νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα και παράλληλα σημαντική μείωση των φόρων για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Η επόμενη μέρα που υπόσχονται Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση στους εργαζόμενους είναι χτισμένη με τα υλικά του χθες, με τα παλιά και νέα μνημόνια. Υπηρετεί ίδιο αντιλαϊκό στόχο, την ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων με τον μόχθο των πολλών.
Ενώ η“επόμενη μέρα” για την Παιδεία, με την υποχρηματοδότηση των σχολείων και τα σοβαρά προβλήματα στις υποδομές ειδικά στα Νηπιαγωγεία που καθιστούν σχεδόν αδύνατη την εφαρμογή της 2χρονης Π.Α στην πλειψηφία των μεγάλων αστικών κέντρων, με τα 25.000 χιλιάδες κενά με τα οποία ξεκινά κάθε φορά η νέα χρονιά, με όλους τους νόμους που ψηφίστηκαν με στόχο τις περικοπές αναγκών σε προσωπικό (ρυθμίσεις για ολοήμερο, ωρολόγια προγράμματα σε Γυμνάσια, Δημοτικά, ολομελή σε ΕΠΑΛ κ.α.), με τον νόμο 4547/2018 για τις “δομές υποστήριξης”, που δίνει ισχυρό πλήγμα στην Ειδική Αγωγή και ανοίγει τον δρόμο στα διάφορα ιδιωτικά κέντρα, βρίσκει το διαρκές Μνημόνιο σε ισχύ.
Ταυτόχρονα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους ισχυρούς κινδύνους από τις γενικότερες εξελίξεις και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε αγαστή συνεργασία με ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ εμπλέκει τον λαό μας για χάρη της γεωστρατηγικής αναβάθμισης των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης στις συγκεκριμένες περιοχές.
Από την άλλη έχουμε να αντιμετωπίσουμε την πρόστυχη τακτική και τις τρικολοποδιές του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που το προηγούμενο διάστημα έδειξαν για ακόμη μια φορά το πρόσωπο της υπονόμευσης των εργατικών αγώνων σπέρνοντας τη σύγχυση και τη διάσπαση στους εργαζόμενους. Οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και σε ΑΔΕΔΥ δε θέλουν καμία συμπόρευση των εργαζομένων δημόσιου ιδιωτικού τομέα. Αν το ήθελαν θα έβαζαν απεργία στις 8/11, που ήδη είχε μπει από τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. H πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν κήρυξε καμία απεργία. Ενώ η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ) αποφάσισε πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία για τις 14/11. Και όταν τα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα αποφάσισαν να μεταθέσουν την απεργία για τις 14/11 για μετατραπεί η απεργία σε πανεργατική, η ΓΣΕΕ κήρυξε απεργία για τις 28/11. Είναι φανερό ότι οι πλειοψηφίες αυτές δε θέλουν να δημιουργηθεί μέτωπο των εργαζομένων ενάντια στην κυβερνητική πολιτική γιατί συμφωνούν με αυτήν γι’ αυτό κάνουν πλάτη τόσο στην κυβέρνηση όσο και στη Ν.Δ. Λειτουργούν ως πέμπτη φάλλαγα μέσα στο εργατικό κίνημα.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι
Με σύνθημα: «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!» προχωράμε. Δε συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα. Δε χαρίζουμε τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας. Οι μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας, οι όροι ζωής και μόρφωσης των παιδιών μας, είναι το κριτήριο για τις διεκδικήσεις μας στον κλάδο. Μόνο η δική μας πάλη, η αγωνιστική δράση, η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, η κοινωνική συμμαχία, μπορεί να ανατρέψει τις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές. Να μην δεχτούμε καμιά αναμονή και ανοχή. Να απαντήσουμε στα ψέματα και τις αυταπάτες που σπέρνουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η ΝΔ, προβάλλοντας τα δικά μας αιτήματα διεκδικώντας:
- Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.
- Επαναφορά 13ου – 14ου μισθού!
- Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Τώρα μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών! 25 χιλιάδες μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη των άμεσων αναγκών των σχολείων! Δεν μπαίνουμε στη συζήτηση περί κριτηρίων και συστήματος διορισμών π.χ. πόσο θα μοριοδοτηθεί η προϋπηρεσία. Η συζήτηση για τα κριτήρια οδηγεί αντικειμενικά σε απολύσεις. Η θέση για άμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι η μόνη που εξασφαλίζει και το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία των συναδέλφων.
- Γενναία χρηματοδότηση όλων των σχολικών επιτροπών!
- Ικανοποίηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας.
- Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751€.
- Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
- Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση.
- Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ, στο 80% του κατώτερου μισθού.
- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Να σταματήσουν όλες οι διώξεις!
- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
- Οργανώνουμε με αποφάσεις συλλόγων διδασκόντων τον αγώνα για «ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα»! Καλούμε τις Ομοσπονδίες να πάρουν αποφάσεις αποχής.
- Οργανώνουμε Παναττική εκδήλωση-ημερίδα με ΣΕΠΕ – Ενώσεις και Συλλόγουςγονέων – ΕΛΜΕ για σύγχρονες υποδομές σ΄όλα τα σχολεία! Άμεσα μέτρα αντιπυρικής – αντιπλημμυρικής – αντισεισμικής θωράκισης!
- Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες. Συνάδελφοι,
- Ο αγώνας μας, η συμπόρευση με το ταξικό κίνημα, με την πάλη μας και τη καθημερινή μας δράση είναι αυτό που δίνει τη διέξοδο. Με κίνημα μέσα στα σχολεία μαζικό, διεκδικητικό που δεν θα παζαρεύει πόσα θα χάσουμε, που δεν θα συμβιβάζεται με τις αιτίες που γεννούν τις αντιλαϊκές πολιτικές. Καμία συνθηκολόγηση με τα ελάχιστα, με τους άθλιους μισθούς, με την κακοπληρωμένη εργασία των ολιγόμηνων προγραμμάτων απασχόλησης, με την ανεργία. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!